Podgrzybek złotopory
© Ivan – stock.adobe.com
Podgrzybek złotopory, podgrzybek złotawy (Xerocomellus chrysenteron) to gatunek jadalnego grzyba z rodziny borowikowatych, bardzo smaczny ale mało trwały.
Występowanie i środowisko PL
Występuje dość często w lasach iglastych i liściastych.
Tryb życia i zachowanie
Owocniki pojawiają się od lipca do listopada.
Morfologia i anatomia
Kapelusz ma 3-10 cm średnicy. Trzon ma 3-10 cm wysokości.
Kapelusz ma kolor żółtawy lub brązowy, często z odcieniem oliwkowym lub nawet czerwonawym. Wierzch często popękany, zamszowy.
Rurki i pory żółtawe, siniejące pod naciskiem. Pory dość duże.
Miąższ jest żółtobiały, po przekrojeniu lekko niebieszczejący.
Trzon żółtawy i czerwony (nie zawsze), cylindryczny, zazwyczaj ze zgrubiałą podstawą.
Podobne gatunki
Przypomina podgrzybka czerwonawego, zajączka. Można go też pomylić z trującym borowikiem żółtoporym (grubotrzonowym).
Porównanie gatunków podobnych
Różne gatunki można ze sobą pomylić, a pomyłka może być tragiczna w skutkach. Dzięki naszej porównywarce łatwiej można stwierdzić jak wygląda dany grzyb w zestawieniu z podobnymi gatunkami, nauczuć się jak rozpoznać właśniwy gatunek i jak odróżnić go od innego. Są tu ujęte tylko wybrane cechy gatunkowe. Zestawienie ma charakter poglądowy. Nic nie zastąpi doświadczenia w zbieraniu grzybów.
Smak: brak danych
Zapach: brak danych
Zdatność: jadalny
Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste
Kształt: grzyb rurkowy
Tryb życia: grzyb mikoryzowy
Kapelusz żółtawy lub brązowy, często z odcieniem oliwkowym lub nawet czerwonawym. Wierzch często popękany, zamszowy. Rurki i pory żółtawe, siniejące pod naciskiem. Pory duże. Miąższ niebieszczejący. Trzon zazwyczaj ze zgrubiałą podstawą.
Smak: brak danych
Zapach: brak danych
Zdatność: jadalny
Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste
Kształt: grzyb rurkowy
Tryb życia: grzyb mikoryzowy
Kapelusz jest oliwkowo-żółtawy, ochrowy, szarobrązowy. Skórka jest aksamitna, sucha. Rurki i pory żółte. Miąższ nie sinieje po przecięciu.
Smak: gorzki
Zapach: brak
Zdatność: trujący
Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste
Kształt: grzyb rurkowy
Tryb życia: grzyb mikoryzowy
Rurki i pory żółte, przy nacisku zmieniające barwę na sinozielone. Miąższ jest siniejący. Trzon w górnej części żółty, niżej czerwony, pokryty siateczką.
Rozmnażanie
Zarodniki brązowawe.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
To jeden z najszerzej rozpowszechnionych na świecie jadalnych gatunków grzybów rurkowatych.
Pytania
Czy podgrzybek złotopory jest jadalny?
Tak.
Cechy
lasy iglaste
lasy liściaste
gatunek jadalny
grzyb mikoryzowy
Zbieranie grzybów wymaga ich dobrej znajomości i dużego doświadczenia w ich zbieraniu. Każdego roku w wyniku złej identyfikacji gatunków grzybów umiera sporo ludzi w Polsce. Nie zbieraj i nie jedz grzybów, których nie znasz lub co do których masz jakiekolwiek wątpliwości. Pamiętaj, że często gatunki jadalne i trujące są do siebie bardzo podobne, szczególnie w przypadku młodych owocników. Często identyfikacja tylko na podstawie zdjęcia może być nieco myląca. Przy identyfikacji gatunku trzeba uwzlędniać wiele czynników, a więc atlas grzybów może jedynie wspierać grzybiarza w identyfikacji gatunku, nie może jednak zastąpić doświadczenia i zdrowego rozsądku. Właściciel strony nie bierze odpowiedzialności za zbieranie i spożywanie grzybów przez użytkowników serwisu.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ● | ● | Okres występowania owocników podgrzybka złotoporego (złotawego). |
Pokrewne gatunki grzybów
- borowik ceglastopory (Boletus luridiformis)
- borowik szatański (Boletus satanas)
- maślak sitarz (Suillus bovinus)
- maślak żółty (Suillus grevillei)
- borowik ponury (Boletus luridus)
- borowik szlachetny (Boletus edulis)
- goryczak żółciowy (Tylopilus felleus)
- borowik usiatkowany (Boletus reticulatus)
- podgrzybek brunatny (Xerocomus badius)
- podgrzybek zajączek (Xerocomus subtomentosus)
- borowik żółtopory (Boletus calopus)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Hans E.Laux – Atlas grzybów jadalnych i trujących, ISBN 978-83-7773-304-2, RM 2014
- Markus Fluck – Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015
© medianauka.pl, 2021-02-13, GAT-639010