Podróżniczek

Podróżniczek (Luscinia svecica) to jeden z trzech naszych słowików. Nie ma tak melodyjnego głosu jak słowik szary i rdzawy, ale jest w odróżnieniu od nich piękniej ubarwiony. Jest to też najmniejszy z naszych słowików. Ciało z wierzchu jest brązowe, jasne od spodu. Nad okiem biegnie jasna brew. Najbardziej jednak charakterystyczna dla gatunku jest niebieska plama na gardle i piersi u samca, ciemniejsza na dolnym brzegu, pomarańczowa nieco niżej. Na środku tego "śliniaczka" znajduje się plamka czerwonawa lub biała. Samica nie ma tak jaskrawego rysunku. Młode mają pierś plamkowaną.

Występowanie i środowisko PL

Ptak ten występuje na dość dużym obszarze. Zamieszkuje Europę, Azję, Afrykę i Alaskę. W Polsce podróżniczka można spotkać przede wszystkim w północnej części kraju, najczęściej w dolinach rzek., w zakrzewieniach, na wilgotnych łąkach. W Tatrach i w Karkonoszach można spotkać jeden z podgatunków.

Tryb życia i zachowanie

Podróżniczek to ptak wędrowny. Nasze osobniki zimują w Afryce. Ptak ten spotykany jest pojedynczo. W okresie lęgów występuje w parach. Słowik ten charakterystycznie porusza ogonem.

Pożywienie

Ptak ten zjada owady, które żyją na ziemi lub na liściach. Zjada też jagody.

Rozmnażanie

Ptak ten wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gniazduje na ziemi. Gniazdo zbudowane jest z trawy, liści i mchu. Samica składa od końca kwietnia 5-7 jaj, które zwykle sama wysiaduje przez 13-14 dni. Pisklęta potrzebują dwóch tygodni, aby się nauczyć latać.