Podwój wielki
© Henri Koskinen – stock.adobe.com
Podwój wielki (Saduria entomon) to gatunek morskiego skorupiaka z rzędu równonogów (Isopoda). Inna nazwa tego gatunku to wesz morska. Zwierzę to ma pancerz w kolorze żółtoszarym. Jest złożony z niewielkiej głowy, 7 segmentów tułowia z 7 parami odnóży i zaostrzonymi wyrostkami oraz 4 segmentów odwłoka, zakończonego charakterystyczną klinowatą płytką ogonową.
Występowanie i środowisko PL
Podwój wielki występuje w pobliżu ujść rzek do Oceanu Arktycznego. Jako relikt z epoki polodowcowej występuje też w Bałtyku. Im dalej na południe, tym głębiej występuje (w wodach chłodniejszych poniżej 10°C).
Tryb życia i zachowanie
To składnik morskiego bentosu. Potrafi pływać w pozycji odwróconej. Porusza się bardzo niezgrabnie.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 8 cm. Samiec jest większy od samicy.
Pożywienie
Poluje na mniejsze od siebie organizmy wodne.
Rozmnażanie
Samica składa jaja w liczbie od 120 do 380.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Jest to nasz największy morski skorupiak.
Wszy morskie występują czasem masowo. Są ważnym składnikiem diety niektórych ryb.
Pokrewne gatunki bezkręgowców
- Procambarus clarkii
- Neocaridina spp.
- Halocaridina rubra
- homar europejski (Homarus gammarus)
- krab wełnistoszczypcy, krab wełnistoręki (Eriocheir sinensis)
- krewetka amano (Caridina multidentata)
- langusta, langusta zwyczajna (Palinurus vulgaris)
- ośliczka wodna, ośliczka pospolita (Asellus aquaticus)
- pąkla (Amphibalanus spp.)
- prosionek szorstki (Porcellio scaber)
- pustelnik (Pagurus sp.)
- rak queenslandzki (Cherax quadricarinatus)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Ludwik Żmudziński – Świat zwierzęcy Bałtyku., Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1974
- Praca zbiorowa – Mały Słownik Zoologiczny Bezkręgowce, ISBN 83-214-0428-6, Wiedza Powszechna 1984
- Czesław Jura – Bezkręgowce, ISBN 83-01-12043-6, PWN 1996
© medianauka.pl, 2022-10-21, GAT-644268