Prawo Hubble'a
Edwin Hubble w 1929 roku, mierząc promieniowanie odległych galaktyk zauważył, że linie w widmach galaktyk są przesunięte w kierunku czerwieni. Nie zauważył przesunięcia w druga stronę. Odkrycie to stało się jednym z fundamentalnych odkryć astronomicznych, które dało podstawy całej współczesnej kosmologii.
Zgodnie ze zjawiskiem Dopplera dla fal elektromagnetycznych długość fali mierzonej zależy od prędkości źródła emitującego to promieniowanie zgodnie ze wzorem:
gdzie:
- λ - długość fali mierzona,
- λ0 - długość fali emitowanej przez źródło promieniowania,
- c- prędkość światła,
- v - prędkość radialna źródła fali.
Znak plus stosujemy w przypadku, gdy źródło oddala się od obserwatora, minus - gdy się do niego zbliża. Długość fali jest więc większa, gdy jej źródło oddala się od nas i mniejsza, gdy się zbliża.
Zauważmy, że powyższy wzór umożliwia wyznaczenie prędkości oddalania się od nas galaktyk.
Wniosek z pomiarów był zaskakujący. Wszystkie galaktyki we Wszechświecie oddalają się od nas! Wszechświat cały czas rozszerza się. Skoro Wszechświat rozszerza się, to kiedyś prawdopodobnie był skupiony w jednym punkcie.
Co więcej, Hubble ustalił, że stosunek prędkości radialnej v=dr/dt do promienia r jest stałą - nie ulega zmianie.
Sformułowano prawo, nazywane dzisiaj prawem Hubble'a:
Prędkości radialne oddalających się obiektów są proporcjonalne do ich odległości r.
H oznacza stałą Hubble'a.
Stała ta ma szacunkową wartość: H=69 km/s·1/Mpc≈ 2,3·10-18 s-1. Jej wyznaczenie nie jest łatwym zadaniem.
Wnioski
Z prawa Hubble'a wynika, że
- Wszechświat powstał w wyniku tak zwanego Wielkiego Wybuchu. Cały czas rozszerza się jak nadmuchiwany balonik.
- Na podstawie tego prawa można także oszacować wiek wszechświata (odwrotność stałej Hubble'a) oraz jego rozmiary, a także odległość badanej galaktyki od Ziemi.
- Wielki Wybuch miał miejsce około 13,7 mld lat temu.
Ciekawostki
Hubble w 1929 roku wyznaczył wiek Wszechświata na 1,5 mld lat, co stało w jawnej sprzeczności ze znanym wówczas wiekiem Ziemi, szacowany na ponad 3 mld lat. Dziś wiemy, że Wszechświat jest dużo starszy.
W artykule "Czy jesteśmy w centrum Wszechświata?" znajduje się ciekawa symulacja rozszerzającego się wszechświata.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Czesław Bobrowski - Fizyka - krótki kurs, ISBN 83-204-1541-1, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne 1993
- Alicja Nawrot, Dorota Karolczak, Jadwiga Jaworska - Encyklopedia - Fizyka z astronomią, ISBN 978-83-7517-210-2, Greg 2013
- Praca zbiorowa pod red. Witolda Mizerskiego - Tablice fizyczno-astronomiczne, ISBN 978-83-7350-245-1, Adamantan 2013
- Lawrence M. Krauss - Wszechświat z niczego. Dlaczego istnieje raczej coś niż nic., ISBN 978-83-7839-729-8, Prószyński i S-ka 2014
© medianauka.pl, 2019-11-02, A-3702