Przepiórka (zwyczajna)

Przepiórka (Coturnix coturnix) to najmniejszy rodzimy ptak z rzędu kuraków. Ma krępą sylwetkę ciała. W upierzeniu dominują brązy o różnych odcieniach. Na prawie całym ciele występuje ciemne kreskowanie. Samiec ma ciemną plamę na gardle. Na jego głowie znajduje się czarno-biały rysunek. Samica ma jasne gardło. Krótki ogon jest zaokrąglony. Przepiórkę można pomylić z młodymi bażantami lub kuropatwami.

Występowanie i środowisko PL

Ptak ten występuje prawie w całej Europie i w dużej części Azji. Zimuje w Afryce i Indiach. Liczebność tych ptaków w Polsce może ulegać dużym wahaniom. Przepiórka preferuje pola uprawne, łąki, szczególnie mozaikowe uprawy z miedzami.

Tryb życia i zachowanie

Przepiórka jest ptakiem wędrownym, co stanowi nie lada wyjątek w rodzinie kurowatych w naszym kraju. Zimę spędza w okolicy Morza Śródziemnego i w środkowej części Afryki. Ptak ten jest aktywny nocą i za dnia. Wędrówki odbywają się w nocy. Wędrówki mogą się odbywać samotnie lub w stadzie i mogą przebiegać różnymi trasami. Jednorazowo ptaki mogą pokonać nawet 850 km.

Przepiórka ma zwyczaj przegrzebywania nogami ziemi w poszukiwaniu pokarmu.

Ptak ten prowadzi skryty tryb życia pośród wysokich traw. Jest trudna w obserwacji.

Na wiosnę samce wydają odgłos "pit-pi-lit". To głównie głos zdradza obecność ptaka na danym terenie.

Morfologia i anatomia

Jajo przepiórki ilustruje poniższy rysunek.

jajo przepiórki

Pożywienie

Zjada nasiona chwastów i innych roślin, które rosną na polach. Dietę roślinną uzupełnia owadami i pająkami oraz mięczakami.

Rozmnażanie

W naszym kraju przepiórki przystępują do rozrodu od maja do końca lipca. Zwykle wyprowadza jeden lęg w roku, czasem zdarzają się dwa. Zarówno samiec jak i samica może łączyć się z wieloma osobnikami przeciwnej płci. Samiec składa w podarunku samicom pokarm i wyszukuje miejsca do gniazdowania. Samica składa od 7 do 13 (18) jaj do skąpo wysłanego zagłębienia w ziemi pośród zbóż lub wysokich traw. Para rozpada się zwykle w połowie okresu wysiadywania, który trwa 16-21 dni. Młode już po 6-7 tygodniach życia mogą przystępować do lęgów. Po 3 tygodniach mają pełne upierzenie i są już lotne. Usamodzielniają się przez miesiąc.