Przytulia hercyńska, przytulia skalna

Przytulia hercyńska, przytulia skalna (Galium saxatile) to gatunek z rodziny marzanowatych, tworząca gęste darnie z licznymi pędami płonnymi. Roślina po ususzeniu czernieje.

Występowanie i środowisko PL

Preferuje półcień. Występuje w lasach, porębach. W Polsce gatunek rzadko spotykany w Sudetach, Górnym i dolnym Śląsku, Pojezierzu Kaszubskim i w Karpatach.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do lipca.

Morfologia i anatomia

Osiąga długość 5-25 cm.

Liście są cienkie, o długości do 11-15 mm, z widocznym jednym nerwem, odwrotnie jajowate w dole, odwrotnie lancetowate w części środkowej, szersze w górnej części, zebrane po 6 w okółki.

Kwiaty są białe, czasem różowiejące, złożone z 4 łatek, drobne, do 3 mm średnicy, zebrane w wierzchotkę.

Owoc to kulista rozłupnia.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: półcień.
Środowsko: leśne.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: chamefit niezdrewniały.
Częstośc występowania gatunku: dość częsty (więcej niż 100 stanowisk).
Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek zajmujący nowe stanowiska.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=44.
Status popularności rośliny: gatunek nie jest popularny w Polsce, niewiele osób interesuje się tą rośliną.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●						Kwitnie przytulia hercyńska.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Leokadia Witkowska-Żuk – Rośliny leśne, ISBN 978-83-7073-359-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2013