Przytulia pospolita, przytulia zwyczajna

Przytulia pospolita, przytulia zwyczajna (Galium mollugo) to gatunek jadalnej rośliny wieloletniej z rodziny marzanowatych, bardzo podobny do przytulii białej.

Występowanie i środowisko PL - obcy

Występuje na łąkach, skrajach lasów i zarośli. Gatunek obcego pochodzenia, zadomowiony. Gatunek obecny w Europie, północnej Afryce, w Azji Mniejszej i na Bliskim Wschodzie, rzadziej w Azji. Został także introdukowany w Ameryce Północnej. U nas występuje pospolicie na terenie całego kraju. Preferuje umiarkowane światło, glebę o odczynie obojętnym.

Kwitnie w okresie od maja do lipca.

Morfologia i anatomia

Osiąga długość 30-150 cm.

Łodyga jest podnosząca się lub pokładająca się, czterokanciasta, rozgałęziona.

Liście są cienkie z widocznym dobrze głównym nerwem, podłużnie lancetowate. Od spodu są nieco jaśniejsze. Są od 2 do 4 razy dłuższe niż szersze. Ich długość wynosi 1-4,5 cm. są zebrane w okółki, zwykle po 7-9, czasem więcej lub mniej. Brzegi są odrobinę podwinięte.

Kwiaty są białe lub kremowe, na krótkich szypułkach, zebrane w dwuramienną wierzchotkę. Korona ma 2-3 mm średnicy, jest czteropłatkowa.

Owoc to rozłupnia.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				●	●	●						Kwitnie przytulia pospolita.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

nasłonecznione

Środowsko

leśne
łąkowe

Użytek

Jadalność

Gatunek jadalny

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Leokadia Witkowska-Żuk – Rośliny leśne, ISBN 978-83-7073-359-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2013