Przywra kocia

Przywra kocia (Opisthorchis felineus)

© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Przywra kocia (Opisthorchis felineus) to gatunek płazińca z gromady przywr, pasożyt wewnętrzny mięczaków i kręgowców. Należy do przywr digenetycznych. Ma wydłużony, spłaszczony kształt ciała.

Występowanie i środowisko PL

Przywra kocia występuje w Europie i Azji, także w Polsce.

Tryb życia i zachowanie

Dorosła przywra pasożytuje w drogach żółciowych między innymi kota, psa, lisa, rzadziej człowieka i świni.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 7-12 mm przy szerokości od 1,5 do 3 mm. Ma dwudzielne jelito.

Pożywienie

Odżywia się wydzielinami organizmów żywicieli.

Rozmnażanie

Cykl rozwojowy przywry kociej jest zawiły. Z jaja w ciele żywiciela pośredniego, jakim jest ślimak zagrzebka sklepiona, rozwija się miracidium, które dalej rozwija się w sporocystę. W sporocyście wytwarzane są redie i te dopiero przenikają do trzustko-wątroby żywiciela pośredniego. Z redii powstają cerkarie i przenikają do wody. Cerkarie atakują ryby z rodziny karpiowatych i osiadają w mięśniach, otaczając się cystą. To stadium nosi nazwę metacerkarii. Ostateczny żywiciel, zjadając rybę, zaraża się tym pasożytem i w jego ciele metacerkarie wędrują do przewodów żółciowych. Po niecałych 2 tygodniach dojrzewają. Jaja wraz z kałem wydostają się do środowisk zewnętrznego, zamykając cały cykl.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Pytania

Pytania

Jakie są objawy zakażenia przywrą kocią?

Do objawów zarażenia tym pasożytem należą:

  • osłabienie,
  • żółtaczka,
  • stany zapalne,
  • marskość wątroby,
  • bóle wątroby,
  • powiększenie wątroby i przewodów żółciowych.

Czy przywra kocia jest groźna dla człowieka?

Tak, jeżeli inwazja jest znacząca, co oznacza nawet kilkadziesiąt (60) osobników przywry kociej u jednego człowieka. Zarażenie jest także przyczyną powstawania kamieni żółciowych, nowotworów złośliwych.


Pokrewne gatunki bezkręgowców




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Aleksander Rajski – Zoologia, ISBN 83-01-06181-2, PWN 1988
  • Praca zbiorowa – Mały Słownik Zoologiczny Bezkręgowce, ISBN 83-214-0428-6, Wiedza Powszechna 1984

© medianauka.pl, 2020-12-13, GAT-638745




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.