Puszczyk (zwyczajny)

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Puszczyk (Strix aluco) to ptak z rodziny puszczykowatych. U puszczyka nie występuje dymorfizm płciowy. Samica i samiec są tej samej wielkości. Znamy dwie formy barwne: brązową (liczniejsza w Polsce) i szarą. Szlara ma kolisty kształt. Ciało pokryte ciemnymi, wzdłużnymi plamami. Lotki i sterówki są ciemnobrązowe. Pokrywy skrzydłowe mają białe końcowe plamy ułożone w 3 rzędy. Skok i palce są opierzone.

Występowanie i środowisko PL

Prawie cała Europa poza północą, północna Afryka, Azja Mniejsza, góry Azji Centralnej. Zamieszkuje skraje starych drzewostanów, parki, aleje, także centralne części dużych miast. W Polsce jest nielicznym ptakiem lęgowym.

Tryb życia i zachowanie

Puszczyk prowadzi osiadły tryb życia. To sowa aktywna o zmroku i w nocy. Za dnia ukrywa się w dziuplach i konarach drzew. Puszczyk lata bardzo cicho. Podczas tokowania słychać pohukiwanie.

Morfologia i anatomia

Sowa ta osiąga 37-46 cm długości ciała, w tym na ogon przypada 15-17 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi maksymalnie 105 cm. Waga ciała waha się od 340 do 650 g.

Jajo puszczyka ilustruje poniższy rysunek. Średnie wymiary: 48,2 mm × 38,7 mm.

jajo puszczyka

Pożywienie

Puszczyki zjadają głównie gryzonie, w miastach tępią szczury, polują też na ptaki. Łowią także większe owady oraz dżdżownice.

Rozmnażanie

Puszczyk gnieździ się w dziupli, na strychach, wieżach kościelnych, a nawet na ziemi. Nie buduje gniazda i nie zbiera żadnego budulca. Pora tokowania przypada na grudzień i styczeń. Pora lęgów to początek marca (czasem luty) i kwiecień. Najczęściej wyprowadza 1 lęg w roku (bardzo rzadko 2). Samica składa od 2 do 5 jaj, które wysiaduje przez 26-28 dni. Rozpoczyna wysiadywanie od złożenia pierwszego jaja. Samiec dostarcza samicy pokarm. Przez kolejne 28-30 dni młode przebywają w gnieździe. Jeszcze nielotne pisklęta opuszczają dziuplę i przebywają na drzewie. Nierzadko pisklęta lądują na ziemi podczas prób lotów. Ludzie wówczas uznają je za opuszczone. Nie należy ich jednak zabierać, gdyż pisklęta wracają zwykle na drzewo o własnych siłach.