Rączyca wielka
© v_blinov – stock.adobe.com
Rączyca wielka (Tachina grossa) to dość rzadki w naszym kraju gatunek z rodziny rączycowatych. Ciało jest pękate, pokryte włoskami, czarne, głowa jest żółta lub pomarańczowa, podobnie jak nasada skrzydeł. Oczy mają brązowoczerwony kolor. Są dość duże. Jest to gatunek podobny do dużo mniejszej muchy południowej.
Występowanie i środowisko PL
Owad ten występuje nielicznie w całym kraju. Zamieszkuje torfowiska, polany leśne, wrzosowiska, brzegi wodnych cieków.
Tryb życia i zachowanie
Jest to owad aktywny za dnia. Lot jest podobny do lotu trzmiela. Lubi kwiaty baldaszkowatych, osty oraz ostrożnie.
Pożywienie
Rączyca wielka żywi się nektarem kwiatowym, larwy zjadają od środka swoich żywicieli.
Rozmnażanie
Larwy są parazytoidami, rozwijającymi się w ciele gąsienic motyli, najczęściej z rodziny barczatkowatych. Samica składa jedno jajo do żywiciela, który jest pożerany od środka. Przepoczwarzenie zachodzi wewnątrz żywiciela, czasem poza jego ciałem.
Ochrona i zagrożenia VU
Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Jest to owad wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt. Na świecie gatunek ten wykorzystuje się do walki ze szkodnikami leśnymi.
Ciekawostki
To największy krajowy gatunek rodziny rączycowatych.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ● | Okres lotu rączycy wielkiej. |
Pokrewne gatunki owadów
© medianauka.pl, 2014-12-13, GAT-681