Rdest ptasi, rdest różnolistny

Rdest ptasi, rdest różnolistny (Polygonum aviculare) to roślina jednoroczna, rzadziej dwuletnia. Ma znane od lat właściwości lecznicze. W uprawach jest uciążliwym chwastem.

Występowanie i środowisko PL

Rdest ptasi występuje w Europie, Azji, Afryce i w Ameryce Północnej. W Polsce wszędzie jest pospolity. Rośnie w miejscach mocno użytkowanych przez ludzi, w tym miejscach intensywnie zadeptywanych i piaszczystych. Najczęściej spotykany wzdłuż dróg, ścieżek, na polach, także w miastach.

Tryb życia i zachowanie

Rdest ptasi kwitnie w okresie od czerwca do października. Lubi stanowiska dobrze nasłonecznione, znosi też półcień. Nie przeszkadza mu też niewielkie zasolenie gleby.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-60 cm.

Łodyga jest płożąca, czasem wznosząca, cienka, o długości do 50 cm, mocno rozgałęziona.

Liście są skrętoległe, małych rozmiarów, eliptyczne lub równowąskie. Para przylistków tworzy tutkę.

Kwiaty są drobne, biało-różowe lub biało-zielone, wyrastają z kątów liści.

Owoc purpurowy lub czarny orzeszek.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Młode pędy są jadalne.

Zbiory i zastosowanie

Surowiec stanowią zielone części rośliny zbierane podczas kwitnienia. Rdest ptasi zawiera duże ilości krzemionki. Odwar z ziela ma właściwości moczopędne. Stosuje się go w przewlekłych nieżytach dróg moczowych i przy kamicy nerkowej. Wyciągi alkoholowe i wodne zwiększają krzepliwość, obniżają ciśnienie. Wyciągi stosuje się też do płukania jamy ustnej. Ma też dobrotliwe działanie na wzdęcia i biegunki.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna, roślina zielna dwuletnia.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Środowsko: leśne, synantropijne.
Użytek: zioła, chwasty, roślina lecznicza.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
Jadalność: Gatunek jadalny.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	●	●			Kwitnie rdest ptasi.

Pokrewne gatunki roślin

Zioła
Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004