Ostronos
© Bryan – stock.adobe.com
Rekin ostronosy, ostronos atlantycki, ostronos, mako ostronosy (Isurus oxyrinchus) to gatunek rekina z rodziny lamnowatych. Ciało wrzecionowate, smukłe o szaro-niebieskawym ubarwieniu z jaśniejszym spodem, zakończone zaostrzonym pyskiem. Zęby bez bocznych wypustek. Występują dwie płetwy grzbietowe, druga mała, na wysokości płetwy odbytowej. Płetwa ogonowa w kształcie półksiężyca, z czego górny płat jest nieznacznie większy z nacięciem.
Występowanie i środowisko
Ostronos występuje w wodach tropikalnych i umiarkowanych całego świata, w tym w Morzu Śródziemnym. Spotykany jest tuż przy powierzchni, a także na głębokości nawet 150 m.
ryba morska
Pacyfik
Atlantyk
Ocean Indyjski
Morze Śródziemne
Tryb życia i zachowanie
Bardzo zwinnie i szybko pływa. Potrafi rozwinąć prędkość nawet 35 km/h. To typowy drapieżnik, bardzo agresywny, atakuje nawet łódki, może zaatakować człowieka.
Rekin ostronosy potrafi wyskoczyć z wody na wysokość nawet 6 m!
Morfologia i anatomia
Długość ciała ostronosa wynosi 400-600 cm, a ciężar ciała do 500 g.
Pożywienie
Ostronosy polują na ryby ławicowe. Czasem atakują większe zwierzęta (żółwie, morświny, kałamarnice).
Rozmnażanie
To ryba żyworodna. Samica rodzi 6-12 młodych.
Ochrona i zagrożenia EN
Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Ma zdolność regulacji ciepłoty ciała. Może ona przekraczać temperaturę wody.
To obiekt sportowych połowów na wędkę.
To jeden z najszybszych rekinów na świecie.
Pokrewne gatunki ryb
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese – Polskie nazewnictwo popularne - kręgouste i ryby. Cyclostomata et Pisces, ISSN 0239-7129, Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie 1991
- Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik – Mały Słownik Zoologiczny - Ryby, ISBN 83-214-0134, Wiedza Powszechna 1980
- Włodzimierz Załachowski – Ryby - zwierzęta świata, 83-01-10632-8, PWN 1992
- Praca zbiorowa - redakcja Katarzyna Kolowca-Chnura – Zoologia Tom V. Ryby, ISBN 83-88988-02-6, Wydawnictwo Albatros 2004
- Josef H. Reichholf, Gunter Steinbach – Wielka Encyklopedia Ryb - słodkowodne i morskie ryby Europy, ISBN 83-7079-317-7, MUZA S.A. 1992
- Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk, Leszek Myszkowski – Ryby Encyklopedia Zwierząt, ISBN 978-83-01-15341, KDC - Klub dla Ciebie 2008
- Derek Hall, Amy-Jane Beer, Daniel Gilpin – Encyklopedia ryb, skorupiaków i innych zwierząt wodnych - wizualny przewodnik opisujący 1250 gatunków., ISBN 978-83-8172-649-8, Dragon 2020
© medianauka.pl, 2022-12-24, GAT-633314