Rekord szybkości w rozprzestrzenianiu się
Na obce gatunki w rodzimej faunie i florze należy uważać. Niewiele trzeba, aby sprowadzony do parku, ogrodu, stawu obcy gatunek wydostał się z hodowli i skolonizował ogromne obszary, a przy tym wyparł rodzime gatunki.
Niemalże na każdym kroku spotykamy się z gatunkami obcymi. Czasem są to sytuacje pożądane (rośliny uprawne jak ziemniak i pomidor). Gdy jednak obcy gatunek zadamawia się w nowych warunkach, a następnie zaczyna się intensywnie rozprzestrzeniać, wypierając przy tym gatunki rodzime, to takie gatunki nazywamy obcymi gatunkami inwazyjnymi.
Wśród roślin można tu wymienić takie gatunki występujące u nas jak: czeremcha amerykańska (Prunus serotina) , niecierpek drobnokwiatowy (Impatiens parviflora), sumak octowiec (Rhus typhina), róża pomarszczona (Rosa rugosa),czy słonecznik bulwiasty, topinambur (Helianthus tuberosus).
W świecie zwierząt również można wskazać takie przypadki. Jeden z najbardziej znanych jest przypadek sprowadzenia do Australii królika. Szybko stał się tam szkodnikiem oraz gatunkiem inwazyjnym. Z uwagi na ciepłą zimę i brak naturalnych drapieżników szybko się rozmnożył, zagrażając rodzimym gatunkom.
We Włoszech na wielu obszarach wiewiórka amerykańska wypiera wiewiórkę pospolitą.
W Polsce takimi gatunkami są żółw ozdobny (Trachemys scripta) z podgatunkami:
- żółw żółtobrzuchy (Trachemys scripta scripta),
- żółw czerwonolicy (Trachemys scripta elegans).
Inne przykłady ze świata zwierząt to:
- szop pracz (Procyon lotor),
- babka bycza (Neogobius melanostomus),
- rak pręgowaty (Orconectes limosus),
- norka amerykańska (Mustela vison)
Warto wspomnieć o piżmaku amerykańskim (piżmak, szczur piżmowy, piżmoszczur) (Ondatra zibethicus). To do niego należy rekord w prędkości rozprzestrzeniania się.
© © UryadnikovS - stock.adobe.com
Piżmak ma miękkie i gęste futro w kolorze brązowym. Ma nieowłosiony ogon, spłaszczony lekko bocznie. Uszy są schowane w futrze.
Jego pierwotny obszar występowania to Ameryka Północna. Sprowadzono go do Czech ze względu na cenne futro. Hrabia Colloredo-Mansfeld wpuścił do swojego stawu zaledwie 10 sztuk. W 1905 roku gryzoń ten uciekł z hodowli. W ciągu niewielu lat rozprzestrzenił się po całej Europie. Przywędrował do Polski w 1924, a w roku 1958 był już notowany na terenie całego kraju. W Polsce jest dziś dość powszechny. Rozpowszechnił się też na teren Azji aż po Chiny!
Występuje na terenach ze stojącą wodą lub z rzekami wolno płynącymi. Kopie nory nad brzegiem zbiornika wodnego oraz kopce z gałęzi i liści na płytkiej wodzie. Piżmak żeruje nad ranem i o zmroku. Może nurkować do 10 minut.
Piżmaki dorastają do 66 cm długości ciała, w tym na ogon przypada 20-26 cm. Masa ciała waha się w granicach od 0,6 do 2 kg.
Piżmak je rośliny wodne, przede wszystkim kłącza tataraku, zielone części innych roślin, młode gałązki drzew i krzewów. Rzadko zjada skorupiaki, mięczaki i owady.
Ciąża trwa 25 dni, po której samica rodzi 2-14 młodych. Wyprowadza 3-4 mioty w ciągu roku.
Szkody powodowane przez piżmaka polegają na uszkadzaniu umocnień zbiorników wodnych, zatykają rury melioracyjne. Piżmaki wyrządzają też szkody w uprawach różnych roślin, największe dotyczą upraw kukurydzy.
Naturalnym wrogiem piżmaka jest inny gatunek obcy - norka amerykańska.
Ostatnio opublikowane w Pytajniku
Zobacz też
© medianauka.pl, 2022-08-21, A-4505