Spis treści:
Emu (ptaki)
Emu (Dromaiidae) to rodzina ptaków nielotnych z rzędu kazuarowatych. Rodzina ta liczy dziś tylko 1 gatunek.
Emu to nieloty o długich nogach i szyi. Pióra są ciemne, po pewnym czasie płowieją i stają się brązowawe. Upierzenie przypomina trochę włosy. Samice są nieco większe od samców.
Występowanie i środowisko
Emu żyje w Australii. Zamieszkuje różne tereny za wyjątkiem gęstych lasów, na pustyniach w północnych obszarach Australii występuje rzadko.
Poniższa tabela zawiera dane na temat występowania opisanych tu gatunków z tej rodziny na różnych kontynentach. Jeżeli jeden gatunek występuje na kilku kontynentach, to jest ujęty we wszystkich tych miejscach.
Kontynent | Liczba gatunków |
---|---|
Europa | 0 |
Azja | 0 |
Afryka | 0 |
Ameryka Północna | 0 |
Ameryka Południowa | 0 |
Australia | 1 |
Antarktyda | 0 |
Tryb życia i zachowanie
Emu prowadzą koczowniczy tryb życia.
Rozmnażanie
Samiec buduje na ziemi gniazdo w formie platformy lub kręgu z patyków, liści, kory, zazwyczaj niedaleko drzewa lub krzewów. Samiec wysiaduje do 20 jaj przez 56 dni.
Pożywienie
Pędy, nasiona, kwiaty, owoce, małe ilości pokarmu pochodzenia zwierzęcego.
Ochrona i zagrożenia
Emu nie mają statusu gatunku zagrożonego.
Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)
Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.
Ciekawostki
Do końca XVIII żyło kilka gatunków i podgatunków emu. Były to emu karłowate z wyspy King i Wyspy Kangura oraz podgatunek z Tasmanii.
Gatunki
To wykaz gatunków, przynależących do danej rodziny:
- emu (Dromaius novaehollandiae)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN — Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Jacek Twardowski, Kamila Twardowska — Ptaki Świata, 978-83-8059-276-6, SBM 2016
- pod red. Przemysława Busse — Mały Słownik Zoologiczny - PTAKI t.I i II, ISBN 83-214-0043-4, Wiedza Powszechna 1990
- Christopher Perrins — Wielka Encyklopedia Ptaki, wszystkie rodziny świata, ISBN 978-83-7670-263-6, Buchmann 2012
- Mielczarek Paweł, Kuziemko Marek — Kompletna lista ptaków świata, Wydział Biologii : Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego 2019 http://listaptakow.eko.uj.edu.pl/
© medianauka.pl, 2014-01-06, RODZ-160