Równanie ruchu
W przypadku ruchu prostoliniowego możemy tak obrać układ odniesienia, że ciało porusza się wzdłuż osi Ox. Wszystkie rozważania dotyczące wektorów prędkości, położenia i przyspieszenia sprowadzają się do skalarów (wartości liczbowych), a zależności miedzy tymi wielkościami stają się proste i często wykorzystywane w praktycznych zastosowaniach.
Rozpatrujemy tu też ruch jednostajnie zmienny, czyli a=const (jest stałe).
Przyjmujemy, że t0=0 (mierzymy czas od zerowej sekundy - włączamy stoper w chwili pomiaru ruchu).
Oto równanie ruchu prostoliniowego - zależność położenia od czasu:
gdzie:
x - oznacza współrzędną położenia końcowego ciała w chwili t;
x0 - współrzędna położenia początkowego ciała w chwili t0=0;
v0 - prędkość początkowa ciała w chwili t0=0 (składowa x)
a - przyspieszenie (składowa x)
Oto równanie ruchu prostoliniowego - zależność prędkości od czasu:
gdzie:
v0 - prędkość początkowa ciała w chwili t0=0 (składowa x)
a - przyspieszenie (składowa x)
Pamiętając powyższe wzory można rozwiązać wiele zagadnień fizycznych związanych z ruchem prostoliniowych.
Uwaga! W przypadku prędkości oraz przyspieszenia mamy do czynienia tak na prawdę ze składowymi wektorów prędkości i przyspieszenia. Jeżeli zwrot wektora prędkości lub przyspieszenia jest zgodny ze zwrotem osi Ox, to zapisujemy wartości a lub odpowiednio v ze znakiem plus. Jeżeli zwrot wektora prędkości lub przyspieszenia jest przeciwny do zwrotu osi Ox, składowe te zapisujemy ze znakiem minus.
Zapiszemy teraz równania ruchu niezależne od układu odniesienia:
Powyższe wzory zapisane w postaci wektorowej mają dość ogólną postać i pozwalają na opis ruchu w różnych konfiguracjach układów odniesienia. Jeżeli ruch odbywa się w dwóch albo trzech wymiarach, w takim przypadku ruch taki opisujemy poprzez rozłożenie go na niezależne ruchy w każdym kierunku wyznaczonym przez osie układu odniesienia. Rozwiązanie takie będziemy stosować w przypadku na przykład analizy rzutu poziomego i ukośnego.
A oto inna przydatna zależność:
Wyprowadzenie równania ruchu
Sposób I - dla przypadku ruchu jednostajnie przyspieszonego i prostoliniowego.
Wyprowadzimy oba równania ruchu w oparciu o wzory średniego przyspieszenia i średniej prędkości. Pamiętajmy przy tym, że w ruchu prostoliniowym posługujemy się składowymi x wektora prędkości i przyspieszenia (nie operujemy już wtedy na wielkościach wektorowych).
Wartości początkowe oznaczamy z indeksem zero, wartości końcowe poszczególnych wielkości oznaczamy bez indeksów.
Przyjmujemy, że czas mierzymy od chwili t0=0.
Przekształcamy powyższy wzór, mnożąc obie strony przez t.
Otrzymaliśmy równanie ruchu v(t) w ruchu prostoliniowym.
Wyznaczymy teraz równanie ruchu x(t).
W ruchu jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym przyrosty prędkości w kolejnych przyrostach czasu są stałe, możemy więc zapisać, że:
Dokonujemy podstawienia za i otrzymujemy
Z kolei zależność
otrzymamy, gdy w powyższych rozważaniach wyeliminujemy wielkość t zamiast v.
Sposób 2 - przypadek dowolnego jednostajnie zmiennego ruchu prostoliniowego.
Wartości początkowe oznaczamy z indeksem zero, wartości końcowe poszczególnych wielkości oznaczamy bez indeksów.
Przyjmujemy, że czas mierzymy od chwili t0=0.
Przyjmujemy, że a=const (jest stałe).
Z kolei:
Inne zagadnienia z tej lekcji
Ruch jednostajny prostoliniowy
Omówienie własności ruchu jednostajnego prostoliniowego wraz z wykresami zależności prędkości i położenia od czasu, a także równań tych zależności. W ruchu jednostajnym prostoliniowym ciało w dowolnych, równych odstępach czasu przebywa jednakowe odcinki drogi.
Ruch jednostajnie przyspieszony prostoliniowy
Opis ruchu jednostajnie przyspieszonego prostoliniowego. Ruch jednostajnie przyspieszony prostoliniowy jest to ruch ze stałym przyspieszeniem po linii prostej, a prędkość i przyspieszenie mają ten sam zwrot (a=constans).
Ruch jednostajnie opóźniony prostoliniowy
Omówienie własności ruchu jednostajnie opóźnionego wraz z wykresami zależności prędkości i położenia od czasu, a także równań tych zależności w tym ruchu. Ruch ten jest szczególnym przypadkiem ruchu jednostajnie zmiennego
© medianauka.pl, 2016-12-18, A-3337