Rozchodnik wielki

Rozchodnik wielki (Sedum maximum) to wieloletnia roślina z rodziny gruboszowatych o dość zmiennym wyglądzie, spotykany w uprawach ogrodowych.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie w suchych miejscach, w zaroślach, miejscach ruderalnych i na murawach. W naturze występuje w Europie i Azji aż po Syberię. W Ameryce Północnej jest uprawniany i zdziczały oraz zadomowiony.

Kwitnie w okresie od sierpnia do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-80 cm.

Łodyga jest wzniesiona.

Liście są naprzeciwległe, duże (o długości od 2 do 8 cm) i mięsiste, czasem z woskowym nalotem, siedzące lub po 3 w okółkach, całobrzegie lub ząbkowane, szarozielone, czasem z czerwonym odcieniem.

Kwiaty są kremowe, zielonkawe, zebrane w gęste baldachogrona.

Korzeń bulwiasto zgrubiały.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Sedum telephium

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
							●	●				Kwitnie rozchodnik wielki.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

nasłonecznione

Środowsko

murawy

Użytek

rośliny ogrodowe

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych., ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005