Rybitwa czubata

Rybitwa czubata (Thalasseus sandvicensis) to gatunek ptaka morskiego z rodziny mewowatych. Na potylicy występuje czub. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej głowa jest czarna, szyja, spód ciała oraz ogon są białe, reszta popielata. Dziób i nogi są czarne. Koniec dzioba jest jaskrawo żółty. W szacie spoczynkowej czoło staje się białe, a reszta głowy szara z ciemnymi plamami. Młode osobnik mają wierzch głowy ciemnobrązowy. Mają też brązowe plamy na grzbiecie. Ich dziób nie ma żółtego końca.

Występowanie i środowisko PL

Rybitwa czubata występuje na północy Europy, w zachodniej części Azji, w Afryce i obu Amerykach. występuje nad brzegami mórz i oceanów. W Polsce to rzadki ptak, występujący tylko w wybranych miejscach nad Zatoką gdańską, w tym u ujścia Wisły.

Tryb życia i zachowanie

To gatunek wędrowny. Przylatuje do nas od kwietnia do maja, a odlatuje we wrześniu. Nasza populacja dociera na południe Afryki.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 36-45 cm, rozpiętość skrzydeł 85-100 cm, a ciężar ciała 180-285 g.

Pożywienie

Poluje na ryby, wodne bezkręgowce, a także owady.

Rozmnażanie

Gnieździ się kolonijnie na piaszczystym brzegu. Samica znosi zwykle 2 jaja.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce ptak ten jest objęty ochroną ścisłą. W Polsce ptakom zagrażają turyści, którzy płoszą ptaki.