Rycyk

Rycyk (Limosa limosa) to nieliczny ptak lęgowy w Polsce. Ma długi, żółtawy, ciemny na końcu dziób, dość długą jak na siewkowe szyję i bardzo długie nogi. Szyja i głowa jest rdzawa w okresie od wiosny do lata. Spód, wierzch oraz boki są ciemno prążkowane. Strona brzuszna jest biaława. Na skrzydłach znajdują się szerokie, białe pasy. Ogon jest biały, zakończony ciemną przepaską. Samce są mniejsze od samic. Młode nie są tak kontrastowo upierzone jak osobniki dorosłe.

Występowanie i środowisko PL

Ptak ten występuje w Europie, Azji, Afryce, w Australii wraz z wyspami Indonezji. W kraju najczęściej gatunek ten można spotkać we wschodniej części kraju. Populacja rycyka od lat systematycznie w Polsce spada. Preferuje tereny podmokłe, grząskie, płycizny.

Tryb życia i zachowanie

Ptak ten przebywa w niewielkich koloniach, nawet w okresie lęgów. Nie stroni też od towarzystwa innych ptaków. Poluje na grzęzawiskach, płyciznach. Wydaje krótkie odgłosy "wed".

Morfologia i anatomia

Osiąga rozmiary 40-48 cm długości ciała, przy czym samica jest większa. Rozpiętość skrzydeł wynosi 68-80 cm. Waga ciała wynosi od 230 do 390 g.

Pożywienie

Podstawę diety stanowią owady (głównie chrząszcze), pierścienice i mięczaki. Zjada też nasiona roślin.

Rozmnażanie

Wyprowadza jeden lęg w roku. Samica składa od końca kwietnia do maja od 3 do 4 jaj do gniazda w zagłębieniu w ziemi. Okres inkubacji trwa 22-24 dni. Wysiadywaniem jaj zajmuje się samiec i samica. Kilka godzin po wykluciu młode wraz z rodzicami opuszczają gniazdo. Pisklęta od razu potrafią łowić pokarm. Po 30 dniach młode są już zdolne do lotu.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce ptak ten znajduje się pod ścisłą ochroną. Wymaga ochrony czynnej.