Rzekotki

Rzekotki, rzekotkowate (Hylidae) to rodzina płazów z rzędu płazów bezogonowych. Rodzina ta liczy dziś około 48 rodzajów i około 800 gatunków. W Polsce żyje 1 gatunek z tej rodziny płazów - rzekotka drzewna.

W 2005 naukowcy wydzielili z tej rodziny rodzaje z podrodziny Hemiphractinae, do której należy 79 gatunków i włączyli je do żab południowych (Leptodactylidae). Są to rodzaje Stefania, Flectonotus, Cryptobatrachus, Gastrotheca, Hemiphractus. Część naukowców z tej rodziny wydziela także podrodzinę Pseudinae z rodzajami Lysapsus oraz Pseudus.

Rzekotki mają smukłe ciało, długie kończyny, na końcach których znajdują się zwykle przylgi, które ułatwiają poruszanie się po gładkich powierzchniach liści (przylgi nie występują u gatunków z rodzajów Acris i Pseudis). Skóra rzekotek jest gładka i delikatna. Na dolnym odcinku brzucha czasem występuje nieregularna bruzdowata siateczka, która ułatwia przyleganie do pionowych powierzchni. Niektóre rzekotki żyją w ziemi i są wówczas podobne do grzebiuszek.

Zwykle kolor ciała jest zielony, żółtawy lub brązowy. Kolor taki umożliwia zlewanie się z tłem pośród liści drzew lub traw.

Występowanie i środowisko

Rzekotki występują w Europie, części Azji (Turcja, Kaukaz oraz południowo-wschodnie obszary po Japonię), Ameryce Południowej, Ameryce Środkowej, Ameryce Północnej, północnych rejonach Afryki, na Nowej Gwinei i w Australii.

Tryb życia i zachowanie

Zwykle rzekotkowate polują w bezruchu w oczekiwaniu na ofiarę, którą zwykle jest bezkręgowiec. Łapią ją za pomocą długiego języka.

Część rzekotek potrafi zmieniać kolor skóry w zależności od barwy otoczenia, temperatury ale i nastroju.

Rzekotki prowadzą nadrzewny tryb życia. Pomagają im w tym długie kończyny zakończone przylgami. Znamy też gatunki żyjące pod ziemią jak grzebiuszki.

Większość gatunków jest aktywna nocą i o zmierzchu.

Morfologia i anatomia

W kośćcu nie występują żebra, kręgi przedkrzyżowe oraz urostyl nie są zrośnięte, jest ich osiem. Obręcz barkowa jest łukowato wygięta. Zęby i czasem zęby podniebienne występują w górnej szczęce. W szkielecie palców znajduje się dodatkowy człon chrzęstny.

Większość rzekotek za wyjątkiem rodzaju Nyctimystes oraz podrodziny Phyllomedusinae ma pionowe źrenice.

Parotydy u większości gatunków nie wstępują.

Pojedyncze rezonatory występują u samców i są umiejscowione wewnątrz jamy gębowej.

Rozmnażanie

Samce przywołują samice za pomocą dźwięków wydawanych przy pomocy rezonatorów. Różne gatunki stosują różne metody rozrodcze. Część samic składa jaja w zbiornikach wody, a larwy rozwijają się w tych zbiornikach. Kijanki żerują indywidualnie. Niektóre gatunki składają jaja do gniazd wypełnionych pianą. Inne gatunki rzekotek składają jaja do zagłębień w ziemi lub roślinach (najczęściej są to bromelie). Czasem jaja są składane nad wodą. Kijanki po wykluciu spadają do wody.

Pożywienie

Brak danych.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Brak danych.

Gatunki

To wykaz gatunków, przynależących do danej rodziny:

Inne gatunki

Kalendarz przyrody

Poniższy kalendarz zawiera wszystkie gatunki, które nie znalazły się w opisie żadnego rodzaju. Każdy rodzaj zawiera niezależny kalendarz przyrody.

123456789101112

Opis

●●▸     ◂●●●Trwa okres snu zimowego dla rzekotki drzewnej.
    ●▸      Trwa okres godowy rzekotki drzewnej. Samce zajmują małe zbiorniki wodne i stawy, nawołują głośno samice. Te składają skrzek w postaci małych pakietów. W dzień samce przebywają na lądzie.
      ◂▸    Kończy się rozwój kijanek rzekotki drzewnej. Następuje metamorfoza. Młode rzekotki drzewne osiągają 16 mm długości
  ◂●●●●●▸   Trwa okres aktywności życiowej rzekotki drzewnej.


Ciekawostki
Największa żaba na świecieNajwiększa żaba na świecie
Ciekawostki
Największy płaz na świecieNajwiększy płaz na świecie
QUIZ
quiz - Płazy Polski — quizPłazy Polski — quiz





© medianauka.pl, 2014-01-05, RODZ-62



Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2025 r.