Serdecznik pospolity

Serdecznik pospolity (Leonurus cardiaca) to wieloletnia roślina lecznicza z rodziny jasnotowatych.

Występowanie i środowisko PL

Serdecznik pospolity występuje w Europie, Azji, a także w Ameryce Północnej. Porasta tereny ruderalne. Występuje głównie na niżu, rzadko w górach. To archeofit. W Polsce gatunek pojawił się w średniowieczu. Preferuje glebę zasobną w azot.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 150 cm.

Łodyga jest fioletowo nabiegła, naga albo owłosiona, czterokanciasta.

Liście są ułożone parami na krzyż, 5-6-dłoniastosieczne, odcinki lancetowate, jaśniejsze od spodu, ciemnozielone z wierzchu.

Kwiaty są usytuowane w katach liści, w nibyokółkach, o dzwonkowatych kielichach, korona dwuwargowa, różowa, z rozszerzoną rurką, w gardzieli występuje pierścień włosków. Warga górna jest nieznacznie sklepiona i dłuższa od dolnej, która ma 3 całobrzegie łatki z czerwonymi żyłkami. Występują cztery, dłuższe od korony pręciki.

Owoc stanowi rozłupnia.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: synantropijne.
Użytek: zioła, roślina lecznicza.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Kategoria przybysza: archeofit, kenofit.
Częstośc występowania gatunku: pospolity na całym terenie lub prawie całym terenie.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=18.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	●				Kwitnie serdecznik pospolity.

Pokrewne gatunki roślin

Zioła
Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.