Sierpik barwierski

Sierpik barwierski (Serratula tinctoria) to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny astrowatych o leczniczych właściwościach.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na łakach, w zaroślach, lasach, rzadziej na północy Polski.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od lipca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-100 cm.

Łodyga jest wzniesiona, rozgałęziona w górnej części.

Liście są w dole lirowate, górne pierzastodzielne, ząbkowane.

Kwiaty są zebrane w koszyczki, a te w podbaldachy. Mają purpurowy kolor. W koszyczku wszystkie kwiaty jednakowe, rurkowate i zwykle obupłciowe.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Niegdyś z korzenia tek rośliny pozyskiwano żółty barwnik.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Środowsko: leśne, łąkowe.
Użytek: roślina lecznicza.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: geofit, hemikryptofit.
Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek ustepujący (traci stanowiska).
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=22.
Status popularności rośliny: gatunek mało popularny w Polsce, mało osób interesuje się tym gatunkiem rośliny.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●	●				Kwitnie sierpik barwierski.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Zbigniew Nawara – Rośliny Łąkowe, ISBN 978-83-7763-234-5, Multico Oficyna Wydawnicza 2012