Sierpik barwierski

Sierpik barwierski (Serratula tinctoria)

© PIXATERRA – stock.adobe.com

Sierpik barwierski (Serratula tinctoria) to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny astrowatych o leczniczych właściwościach.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na łakach, w zaroślach, lasach, rzadziej na północy Polski.

Kwitnie w okresie od lipca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-100 cm.

Łodyga jest wzniesiona, rozgałęziona w górnej części.

Liście są w dole lirowate, górne pierzastodzielne, ząbkowane.

Kwiaty są zebrane w koszyczki, a te w podbaldachy. Mają purpurowy kolor. W koszyczku wszystkie kwiaty jednakowe, rurkowate i zwykle obupłciowe.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Niegdyś z korzenia tek rośliny pozyskiwano żółty barwnik.


Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

         Kwitnie sierpik barwierski.

Parametry

Kolor kwiatów

fioletowy kwiat
Grupa

bylina
Stanowisko

nasłonecznione
półcień
Środowsko

leśne
łąkowe
Użytek

roślina lecznicza

Pokrewne gatunki roślin




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
  • Zbigniew Nawara – Rośliny Łąkowe, ISBN 978-83-7763-234-5, Multico Oficyna Wydawnicza 2012

© medianauka.pl, 2024-05-16, GAT-13778




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.