Sifaka diademowa
© Rich Lindie – stock.adobe.com
Sifaka (Propithecus diadema) to ssak z rodziny indrisów o miękkim, czarno-białym lub rudo-białym futrze. Twarz jest czarna, nieowłosiona. Między ramieniem a tułowiem znajdują się błony lotne, które umożliwiają zwierzęciu dalekie skoki między gałęziami drzew. Kończyny tylne są długie i silne. Stopy i dłonie przystosowane do poruszania się po gałęziach z kolcami.
Występowanie i środowisko
Występuje w zachodniej części Madagaskaru.
Tryb życia i zachowanie
Żyje w małych grupach od 6 do 10 osobników. Prowadzi nadrzewny tryb życia. Aktywna za dnia. Wydaje odgłosy podobne do szczekania psa i gdakania kury.
Pożywienie
Zjada liście, kwiaty i korę, a także owoce.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 5 miesięcy. Samica rodzi zwykle w sierpniu jedno młode.
Ochrona i zagrożenia CR
Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Ma status CR w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Dzięki błonie lotnej potrafi wykonywać skoki na odległość 12 m.
Pytania
Czy sifaka to lemur?
Sifaka nie należy do rodziny lemurowatych.
Pokrewne gatunki ssaków
- sifaka biała (Propithecus verreauxi)
- sifaka biało-kasztanowa (Propithecus coquereli)
- sifaka koroniasta (Propithecus coronatus)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
© medianauka.pl, 2013-03-17, GAT-356