Sikora uboga

Sikora uboga (Poecile palustris)

© hfox – stock.adobe.com

Podgląd
Zobacz dodatkowe zdjęcia (1).

Sikora uboga (Poecile palustris) to sikora podobna do czarnogłówki. Ma krępą budowę ciała. Sterówki są równo ścięte. Głowa jest czarna, policzki białe. Czarna czapeczka ma metaliczny połysk. Z wierzchu ubarwienie jest popielate, spód białawy. Oczy są czarne.

Występowanie i środowisko PL

Ptak ten występuje w Europie i Azji. W Polsce jest średnio liczny na terenie całej Polski. Sikora uboga występuje najliczniej w lasach liściastych, a także w mieszanych. Stroni od zabudowań i małych zadrzewień.

Tryb życia i zachowanie

To ptak osiadły. Poza okresem lęgów tworzy stadka, także z innymi sikorami. W zimie ptaki te mogą tworzyć pary niezależnie od płci. Odzywa się głosem nieprzypominającym "pitsju", czasem zakończonym "de de de".

Pożywienie

Sikora uboga poluje na owady i pajęczaki. Zjada też owoce i nasiona roślin.

Rozmnażanie

Sikora uboga jest monogamiczna. Wyprowadza 1 lęg w roku. Samica od połowy kwietnia lub w maju składa 5-10 (12) jaj, które sama wysiaduje przez 13-17 dni. Samiec pomaga karmić młode. Lotność młode sikorki ubogie uzyskują po 17-20 dniach od wyklucia.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce ptak ten podlega ścisłej ochronie.

Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

Okres występowania sikory ubogiej w Polsce.

Pokrewne gatunki ptaków




© medianauka.pl, 2015-06-19, GAT-854




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2025 r.