Sit skupiony

Sit skupiony (Juncus conglomeratus) to roślina wieloletnia z rodziny sitowatych. Ma kolor szarozielony. Łodyga obła z żebrami. Liście podobne do łodygi. Kwiatostan w kształcie główki, zbity, wielokwiatowy, o średnicy 1-3 cm.

Występowanie i środowisko PL

Porasta wilgotne łąki, pastwiska, zarośla, często w pobliżu wody. Preferuje gleby żyzna, gliniaste. W Polsce dość pospolity. Obecny prawie w całej Europie.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie od maja do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Wysokość wynosi od 40 do 100 cm. Owoc to trójkanciasta torebka z dzióbkiem.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Środowsko: łąkowe.
Użytek: trawy.
Strefy mrozoodporności: 4-5. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa w wybranych rejonach kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek zajmujący nowe stanowiska.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=42, 40.
Status popularności rośliny: gatunek mało popularny w Polsce, mało osób interesuje się tym gatunkiem rośliny.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Zbigniew Nawara – Rośliny Łąkowe, ISBN 978-83-7763-234-5, Multico Oficyna Wydawnicza 2012
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Grau, KLremer, Möseler, Rambold, Triebel – Trawy. Leksykon przyrodniczy., ISBN 83-71290701-7, Świat Książki 1984
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski – Rośliny Polskie, ISBN 83-01-0587-2, PWN 1986