Mirunga południowa

© hotshotsworldwide – stock.adobe.com
Słoń morski południowy, mirunga (Mirounga leonina) to ssak z rodziny płetwonogich, największy z rodziny fok. U dorosłych samców nos przekształca się w charakterystyczną trąbę, która służy jako rezonator głosu. Ciało jest jednolicie ubarwione. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy, samice są dużo mniejsze od samców.
Występowanie i środowisko
Słonie morskie żyją w morzach wokół Antarktydy.
Tryb życia i zachowanie
Połowy odbywają się na pełnym morzu. Wiosną samce gromadzą na brzegach haremy do 30 samic. Słoń morski nie pobiera wówczas pokarmu. W tym czasie odbywa się też linienie. Po rui słonie morskie rozpraszają się i odbywają dalekie wędrówki. Mirunga jest nieporadna na lądzie, ale w wodzie porusza się z wielką łatwością.
Morfologia i anatomia
Długość ciała - 650 cm (samce), 350 cm (samice). Ciężar ciała - 3500 kg (samce), 900 kg (samice).
Pożywienie
Ryby i głowonogi. Zjadają głównie mątwy.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 350 dni, po której samica rodzi jedno młode o długości 120 cm i wadze 50 kg. Samica karmi młode przez 3 tygodnie, po których młode ważą już 175 kg i stają się samodzielne.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Słoń morski to największa foka na świecie.
Pokrewne gatunki ssaków



Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
© medianauka.pl, 2013-02-16, GAT-335