Słonecznik olbrzymi

Słonecznik olbrzymi (Helianthus giganteus) to roślina z rodziny astrowatych o zdrewniałych , bulwiastych kłączach.

Występowanie i środowisko PL

To gatunek dość rzadko spotykany w uprawach. Występuje w Ameryce Północnej, gdzie rośnie na bagnach i wilgotnych łąkach.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od sierpnia do początku października.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 1-3,5 m.

Łodyga jest gruba, czerwono nabiegła, wyprostowana, owłosiona.

Liście są lancetowate, o szerokości 2-3 cm, długości 8-20 cm, szorstkie z wierzchniej strony. Ulistnienie naprzemianległe.

Kwiaty są żółte, zebrane w koszyczki o średnicy 5-8 cm w liczbie 1-12. Kwiatów języczkowych jest od 10 do 12.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Bulwy są jadalne.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Strefy mrozoodporności: 5+. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: geofit.
Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
Status popularności rośliny: gatunek nie jest popularny w Polsce, niewiele osób interesuje się tą rośliną.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
							●	●	▸			Kwitnie słonecznik olbrzymi.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011