Śluzowce
© annepowell1956 - stock.adobe.com
Śluzowce, śluzorośla (Myxomycota) to typ organizmów zaliczanych do protistów, zaliczanych kiedyś do grzybów, a czasem nawet do zwierząt. Zaliczamy do tej grupy organizmów około 500 gatunków.
Wygląd
Często śluzowce posiadają jaskrawe kolory. Są najczęściej żółte, czerwone i pomarańczowe. Przypominają śluzowatą masę.
Przedstawiciele śluzowców
Oto przykłady śluzowców.
Fuligo septica
Wykwit piankowaty (Fuligo septica) to pospolicie występująca na całym świecie śluzowiec o intensywnie żółtej barwie.
Występowanie i środowisko
Śluzowce mają zasięg kosmopolityczny. Można je spotkać zwykle w miejscach wilgotnych, najczęściej w lasach. W Polsce także żyje wiele gatunków.
Tryb życia
Śluzowce poruszają się powoli dzięki przepływowi cytoplazmy. Plazmodium zwiększa swoją masę, pochłaniając substancje organiczne.
Morfologia i anatomia
Czasem wyróżniamy śluzowce plazmoidalne i komórkowe, tak zwane akrazje, które czasem występują w odrębnym typie protistów. Śluzowce są zbudowane z plazmodium (śluźnia). Plazmodium jest strukturą zawierającą jądra diploidalne, ale nie jest podzielone na komórki. Plazmodium może się rozrastać do kilku-kilkunastu centymetrów średnicy.
Pokarm
Śluzowiec podczas ruchu pochłania bakterie, grzyby, substancje organiczne.
Rozmnażanie
Rozmnażanie odbywa się podczas suchego okresu i w miejscach odsłoniętych. Pojawiają się tak zwane zarodnie (sporangia), na małych trzonkach. Tu powstają haploidalne jądra, wokół których buduje się ściana z polimerów glukozamin. Powstają odporne na czynniki zewnętrzne zarodniki. Gdy zarodnik znajdzie odpowiednie warunki - pęka i powstaje z niego komórka wyposażona w 1-2 wici (pływka, myksomonada) lub komórka ameboidalna (myksameba). Komórki te mogą się połączyć jak gamety i powstaje wówczas diploidalna zygota, która dzieli się dalej w drodze mitozy, przy czym cytoplazma nie ulega podziałowi. W wyniku tych podziałów powstaje plazmodium i cykl się zamyka.
Ciekawostki
Śluzowce mają cechy grzybów i zwierząt!
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Campbell, Reece, Urry, cain, wasserman. Minorsky, Jackson - Biologia, ISBN 978-83-7510-392-2, REBIS 2013
- Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich - Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
- Solomon, Berg, Martin, Villee - Biologia, ISBN 83-7073-090-6, MULTICO Oficyna wydawnicza 1996
- Markus Fluck - Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015
© medianauka.pl, 2021-01-01, A-3976