Smagliczka Arduina, smagliczka skalna

Smagliczka Arduina, smagliczka wapienna, smagliczka skalna (Alyssum saxatile) to gatunek rośliny wieloletniej ozdobnej z rodziny kapustowatych, spotykana w skalnych ogródkach. Oto wybrane odmiany ozdobne:

'Citrinum' - odmiana o kwiatach w kolorze cytryny.
'Compactum' - odmiana o zwartym pokroju i żółtych kwiatach.
'Plenum' - odmiana o pełnych kwiatach.
'Variegatum' - odmiana o liściach z kremowym zabarwieniem.

Występowanie i środowisko PL

To roślina występująca jedynie w górach Europy. W Polsce roślina ta występuje tylko w Pieninach. Porasta wapienne skały wzdłuż Drogi Pienińskiej.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od kwietnia do maja.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość od 15 do 40 cm..

Łodyga jest u podstawy zdrewniała.

Liście różyczkowe są większe od łodygowych, mają gładki i prosty brzeg.

Kwiaty są koloru żółtego, zebrane w duży kwiatostan na szczycie łodygi. Kwiatostan zbudowany z czterech części. Płatki są dwukrotnie większe od działek, z wycięciem w części szczytowej. Występuje jeden słupek i 6 pręcików.

Owoc łuszczynka o długości do 5 mm.

Nasiona mają długość do 3 mm.

Ochrona i zagrożenia

Smagliczka skalna nie wymaga ochrony. Stanowiska występowania tego gatunku w Pieninach podlegają jednak ochronie i ścisłemu monitorowaniu.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Środowsko: górskie.
Użytek: rośliny ogrodowe, skalniak.
Strefy mrozoodporności: 4+. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: chamefit niezdrewniały.
Kategoria przybysza: efemerofit, roślina uprawiana.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=16.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
			●	●								Kwitnie smagliczka skalna.

Pokrewne gatunki roślin

smagliczka pagórkowa (Alyssum montanum)

Rośliny na skalniak
Zobacz atlas roślin do alpinarum.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004