Śnieguliczka Chenaulta

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Śnieguliczka Chenaulta (Symphoricarpos × chenaultii) to mieszaniec śnieguliczki drobnolistnej i śnieguliczki koralowej, który powstał w 1910 we Francji, dzięki staraniom R. Chenaulta.

W uprawach stosuje się odmiany:

'Brain de Soleil' - płożąca odmiana, niska (50 cm) o złocisto-zielonych liściach;
'Hanckok' - również niska odmiana (patrz nasza galeria);

Nadaje się na niskie i formowane żywopłoty. To także świetna roślina okrywowa.

Występowanie i środowisko PL - tylko ogrody

Nie ma większych wymagań co do podłoża. Znosi miejskie warunki. Lubi słoneczne stanowiska, znosi także półcień.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość do 150 cm.

Liście są zielone, jajowate, do 1,5 cm długości, nie przebarwiają się jesienią.

Owoc to drobna, czerwonawa kulka.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: krzew.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Użytek: rośliny ogrodowe.
Strefy mrozoodporności: 5-9. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Status popularności rośliny: gatunek mało popularny w Polsce, mało osób interesuje się tym gatunkiem rośliny.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005