Sola, sola zwyczajna, podeszwica
© Edward Westmacott – stock.adobe.com
Sola, sola zwyczajna, podeszwica (Solea solea) to płastuga z rodziny solowatych. Płetwa grzbietowa i odbytowa biegną aż do podstawy płetwy ogonowej. Wierzchnia część ciała ubarwiona na brązowo z kilkoma ciemniejszymi plamami, spód jest biały.
Występowanie i środowisko PL
Ryba ta występuje w strefie przybrzeżnej do głębokości 40 m. Rzadko schodzi na głębokość nawet 250 m.
ryba morska
Atlantyk
Bałtyk
Morze Śródziemne
Tryb życia i zachowanie
Sola występuje w przybrzeżnej strefie Europy od Morza Czarnego po Morze Północne. Żeruje zwykle w nocy. W dzień zagrzebuje się zwykle w piaszczystym podłożu.
Morfologia i anatomia
Sola dorasta do 60 cm długości ciała, zwykle osiąga rozmiary do 40 cm. Niewielkie oczy znajdują się po prawej stronie ciała. Linia boczna jest prosta. Otwór gębowy niewielkich rozmiarów.
Pożywienie
Młode żywią się zooplanktonem. Dorosłe osobniki polują na skorupiaki, mięczaki, inne bezkręgowce, czasem także na inne ryby.
Rozmnażanie
Ikra zawiera tłuszcz, co sprawia, że jest lżejsza od wody. Samica składa około 150 tysięcy jaj. Składanie jaj ma miejsce od lutego (Morze Śródziemne) do sierpnie (Morze Północne). Po 8-18 dniach (w zależności od temperatury) wykluwają się larwy o długości do 3,7 mm. Larwy, które mają symetryczną budowę ciała, prowadzą pelagiczny tryb życia. W miarę wzrostu przechodzą metamorfozę (przy długości 15-18 mm).
Ochrona i zagrożenia DD
W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych ze względu na brak danych nie określono statusu zagrożenia wymarciem dla tego gatunku. Ma duże znaczenie gospodarcze. W Polsce nie jest objęta okresem i wymiarem ochronnym.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Pleuronectes solea Linnaeus, 1758
- Solea vulgaris Quensel, 1806
Pokrewne gatunki ryb
© medianauka.pl, 2016-07-08, GAT-4105