Sowa jarzębata
Sowa jarzębata (Surnia ulula) to rzadka w Polsce sowa, aktywna w dzień, żyjąca w parach, czatująca na ofiary na czubku drzewa. Nie ma dymorfizmu płciowego w upierzeniu, samica jest znacznie większa od samca. U sowy tej występuje dłuższy ogon niż u innych gatunków tej rodziny ptaków. charakterystyczna jest też jasna szlara z szerokimi paskami po bokach.
Występowanie i środowisko PL
Europa, Azja, Ameryka Północna. Zamieszkuje tundrę, tajgę oraz lasy iglaste. W Polsce sporadycznie spotykana, jedynie czasami zalatuje do naszego kraju.
Tryb życia i zachowanie
Wyglądem i sposobem polowania przypomina jastrzębia. Jest agresywna w pobliżu gniazda. Wędruje na południe na duże odległości, gdy spada liczebność nornika. Czatownia jest zwykle położona bardzo wysoko. To sowa o dziennej aktywności. Lot jest szybki, urywany, prostoliniowy. Głos godowy (trel) słychać nocą.
Pożywienie
Sowa jarzębata poluje na małe ptaki, ssaki, rzadko gady, płazy i owady.
Rozmnażanie
Gniazda buduje w dziuplach drzew, wypróchniałych drzewach lub w gniazdach innych ptaków. Samica składa 6-10 jaj i wysiaduje je przez 25-30 dni. Samiec w tym czasie poluje i karmi samicę. Młode opuszczają gniazdo zanim nauczą się latać. Stają się samodzielne po 75 dniach życia. Dojrzałość płciową uzyskują po 1 roku życia.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce gatunek ten podlega ochronie ścisłej.
Ciekawostki
Sowa jarzębata jest wyjątkiem pośród sów, gdyż jest aktywna w dzień.
Pokrewne gatunki ptaków
- puchacz (zwyczajny) (Bubo bubo)
- puszczyk (zwyczajny) (Strix aluco)
- uszatka (zwyczajna) (Asio otus)
- pójdźka (zwyczajna) (Athene noctua)
- puchacz śnieżny (Bubo scandiacus)
- sóweczka (zwyczajna) (Glaucidium passerinum)
- uszatka błotna (Asio flammeus)
- włochatka (zwyczajna) (Aegolius funereus)
- puchacz wirginijski (Bubo virginianus)
- syczek (zwyczajny) (Otus scops)
- pójdźka ziemna (Athene cunicularia)
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2011-09-13, GAT-59