Starzec leśny

Starzec leśny (Senecio sylvaticus) to trująca jednoroczna roślina z rodziny astrowatych o leczniczych właściwościach.

Występowanie i środowisko PL

To gatunek euroazjatycki. Został introdukowany w Ameryce Północnej, gdzie stał się gatunkiem inwazyjnym. W Polsce występuje na terenie całego kraju. Rośnie na zrębach, w widnych lasach.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 15-80 cm.

Łodyga jest prosta.

Liście są pierzaste, o długości do 12 cm, w dolnej części łodygi ogonkowe, w górnej części - siedzące.

Kwiaty są żółte, zebrane w koszyczki, a te w luźną, baldachokształtną wiechę.

Owoc to niełupka.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Środowsko: leśne.
Użytek: roślina lecznicza.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: terofit.
Częstość występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=40.
Status popularności rośliny: gatunek mało popularny w Polsce, mało osób interesuje się tym gatunkiem rośliny.
Jadalność: Gatunek trujący.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Leokadia Witkowska-Żuk – Rośliny leśne, ISBN 978-83-7073-359-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2013