Suhak stepowy
© oskanov – stock.adobe.com
Suhak, sajga (Saiga tatarica) to gatunek azjatyckiej antylopy o gęstym futrze w kolorze żółtoszarym, jaśniejszym od spodu. Na głowie znajdują się charakterystyczne, ostre i wygięte lekko rogi (tylko u samców). Ich długość wynosi około 25-40 cm. Najbardziej charakterystyczny dla suhaka jest jego nos, który zwisa w dół, przypominając nieco ryj. Między nosem a czołem widoczny garb. Zimą sierść jest dużo gęstsza niż latem.
Występowanie i środowisko
Ssak ten zamieszkuje środkową Azję (Mongolia, Kazachstan, Syberia, Turkiestan). To antylopa stepów i terenów pustynnych i półpustynnych.
Tryb życia i zachowanie
Suhaki gromadzą się w stada. Zwierzęta te dożywają 8 lat.
Morfologia i anatomia
Suhak mierzy 130 cm długości ciała i 80 cm wysokości w kłębie. Charakterystyczny nos stanowi swoisty filtr powietrza, chroniącym płuca suhaka przed mroźnym powietrzem.
Pożywienie
Suhak zjada trawę i zioła. Jest odporny na brak wody.
Rozmnażanie
Ruja odbywa się w listopadzie. Samce zbierają samice w haremy. Harem może liczyć od 5 do 50 sztuk. Ciąża trwa 5 miesięcy. Samica rodzi w maju zwykle 2 młode.
Ochrona i zagrożenia CR
Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Ma status CR w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. To gatunek chroniony.
Ciekawostki
Suhak osiąga w biegu prędkość 60 km/h.
Suhaki dostarczają skóry i mięsa.
Szczątki kopalne dowodzą, że suhaki występowały niegdyś także na terenie Polski. Jeszcze w XVIII w. występowały na Ukrainie.
Pokrewne gatunki ssaków
- jak zwyczajny (Bos grunniensis)
- żubr europejski (Bison bonasus)
- bizon amerykański (Bison bison)
- muflon śródziemnomorski (Ovis musimon)
- tur leśny (Bos primigenius)
- bongo leśne (Tragelaphus eurycerus)
- kozica północna (Rupicapra rupicapra)
- arni azjatycki (Bubalus arnee)
- markur śruborogi (Capra falconeri)
- eland zwyczajny (Tragelaphus oryx)
- dikdikk sawannowy (Madoqua kirkii)
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2018-06-12, GAT-3975