Suseł moręgowany
Suseł moręgowany (Spermophilus citellus) to ssak z rodziny wiewiórkowatych. Ciało pokryte jest jasnobrązowym futerkiem, od spodu jaśniejszym, z białym podgardlem. Ma charakterystyczny, pestkowaty kształt oczu. To ssak bardzo nieliczny w Polsce.
Występowanie i środowisko PL
Obszar występowania susła moręgowanego to tereny otwarte środkowej i wschodniej Europy, Azji Mniejszej, Syrii. W Polsce nielicznie spotykany na Śląsku i Opolszczyźnie. Pionowy zasięg występowania w Europie to 3000 m n.p.m. Zamieszkuje stepy, pola uprawne, miedze, nieużytki, suche łąki. Unika bliskości wody i lasów.
Tryb życia i zachowanie
Kopie nory, tworzące rozległy system korytarzy. Większość czasu spędza w norach. Każda nora składa się z części mieszkalnej (1-2 metry pod ziemią) i korytarzy (około 7 m), które spełniają także rolę spichlerzy. Suseł moręgowany ziemię w torbach policzkowych wynosi daleko poza obręb nory. Jest aktywny w dzień. Zapada w sen zimowy, czasem też przesypia upały letnie. Latem daną norę zajmuje jeden osobnik. Zimą w norze gromadzi się ich więcej.
Zawsze podczas żerowania jeden lub więcej osobników obserwuje teren i w razie zagrożenia ostrzega kolonię gwizdem.
Morfologia i anatomia
Suseł moręgowany osiąga 25-35 cm długości ciała, z czego na ogon przypada 5-8 cm. Waga tego susła waha się od 175 do 350 g.
Pożywienie
Suseł zjada zielone części roślin, nasiona, jagody, cebule, bulwy, korzenie, czasem owady, małe ptaki i ich jaja. Gromadzi zapasy pokarmu na zimę.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 28 dni. Samica rodzi jeden raz (czasem 2 razy na południu Europy) w roku 3-11 młodych, które po 4 tygodniach otwierają oczy. Są dojrzałe płciowo po 9-10 miesiącach. Matka troskliwie opiekuje się młodymi.
Ochrona i zagrożenia EN
Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. To gatunek bardzo wrażliwy na zimno i wilgoć. Bywa że długotrwałe ulewy podczas chłodów są przyczyną ich wymarcia na danym terenie.
Ciekawostki
Ciekawostką jest to, że zwierzę to nigdy nie wyrzuca przy budowie nory ziemi w jej pobliżu. Zawsze w torbach policzkowych wynosi ją daleko.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Spermophilus c. citellus, (Linnaeus, 1766)
- Spermophilus c. gradojevici, (V. Martino & E. Martino, 1929)
- Spermophilus c. istricus, (Calinescu, 1934)
- Spermophilus c. martinoi, (Peshchev, 1955)
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | ● | ▸ | ◂ | ● | ● | ● | Trwa okres snu zimowego susła moręgowanego | ||||
| ● | ● | Występuje ruja u susła moręgowanego. | ||||||||||
| ◂ | ▸ | Przychodzą na świat małe susły moręgowane. |
Pokrewne gatunki ssaków
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
- Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
© medianauka.pl, 2013-01-03, GAT-251
Data aktualizacji artykułu: 2022-04-26