Świerk kłujący, świerk srebrny

Odmiana 'Jan Byczkowski'. Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Świerk kłujący (Picea pungens) to drzewo iglaste o stożkowatym pokroju z rodziny sosnowatych, znane powszechnie jako świerk srebrny, jedno z najczęściej stosowanych drzew na bożonarodzeniowe choinki. Gałęzie stosowane w bukieciarstwie. Na świecie uprawia się około 70 odmian świerka kłującego, w Polsce 40. Oto wybrane odmiany:

'Białobok' - odmiana o nieregularnym lub stożkowym pokroju, o srebrzystoniebieskich igłach i żółtawych przyrostach.
'Brynek' - odmiana polska o gęstym i kulistym pokroju.
'Fat Albert' - odmiana o dorastająca do 15 m wysokości.
'Fürst Bismarck' - odmiana drzewiasta, zaprezentowana w naszej galerii.
'Glauca' - znana jako srebrny świerk, odmiana drzewiasta, o stożkowatym pokroju.
'Glauca Globosa' - odmiana krzewiasta o kulistym pokroju w młodości, wytwarzająca później przewodnik.
'Glauca Pendula' - odmiana o przewisających gałęziach i jasnoniebieskich igłach.
'Hoopsii' - odmiana o zwartym, stożkowatym pokroju, długich, niebieskosrebrnych igłach.
'Iseli Fastigiate' - odmiana drzewiasta o kolumnowym pokroju.
'Jan Byczkowski' - odmiana o stożkowatym pokroju zaprezentowana na zdjęciu.
'Koster' - odmiana drzewiasta o regularny,m stożkowym pokroju.
'Thuem' - odmiana zaprezentowana na zdjęciu o szerokostożkowatym pokroju, dorastające do 3 m wysokości.
'Waldbrunn' - odmiana karłowa o płaskokulistym pokroju i miękkich igłach.
'Wojslaw' - odmiana zaprezentowana w galerii.

Występowanie i środowisko PL - tylko ogrody

W naturze świerk kłujący rośnie tylko w Ameryce Północnej. Ma niskie wymagania glebowe. Jest odporny na suszę i mróz, a także zanieczyszczenia powietrza. Preferuje stanowiska dobrze nasłonecznione. Gałęzie znajdujące się w cieniu schną.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 25 m i 8 m szerokości. Przyrost roczny 20-30 cm.

Gałęzie rosną w okółkach pod kątem prostym.

Igły są długie, sztywne, kłujące, mają długość do 3 cm, jednolicie srebrzyste, niebieskozielone.

Szyszka ma długość do 10 cm, jest brązowa.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: drzewo.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Środowsko: leśne.
Użytek: rośliny ogrodowe.
Strefy mrozoodporności: 2-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: megafanerofit.
Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=24.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
Owen Johnson, David More – Drzewa - Przewodnik Collinsa, ISBN 978-83-7073-643-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2014
Lucjan Kurowski – Drzewa i krzewy iglaste, ISBN 978-83-7763-284-0, Multico Oficyna Wydawnicza 2014
Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003