Szablak żółty
© Oliver Anlauf – stock.adobe.com
Szablak żółty, szablak żółtawy (Sympetrum flaveolum) to gatunek ważki z rodziny ważkowatych. Odnóża kreskowane. U nasady skrzydeł widoczny żółty lub czerwonawy nalot. U samic wielkość tych plam jest zmienna. Segment 8. u samicy ma dwa małe wyrostki.
Występowanie i środowisko PL
Szablak żółty występuje w Europie (w tym w Polsce na terenie całego kraju) i w Azji. Preferuje tereny zalewowe. Często spotykany daleko od zbiorników wody (pola, łąki).
Tryb życia i zachowanie
Okres lotu od końca czerwca do września. Zimują jaja.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 30-35 mm, a rozpiętość skrzydeł 50-60 mm.
Rozmnażanie
Samica składa jaja na błocie, w wyschniętych rowach. Wiosną, po opadach deszczu, wykluwają się larwy.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ◂ | ● | ● | ● | Okres lotu szablaka żółtego. |
Pokrewne gatunki owadów
- szablak zwyczajny (Sympetrum vulgatum)
- szablak czarny (Sympetrum danae)
- szablak krwisty (Sympetrum sanguineum)
- szablak późny, szablak podobny (Sympetrum striolatum)
- szablak przepasany, szablak górski (Sympetrum pedemontanum)
- szablak przypłaszczony (Sympetrum depressiusculum)
- szablak wędrowny, szablak wiosenny (Sympetrum fonscolombii)
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
© medianauka.pl, 2019-04-13, GAT-1123