Szalej jadowity, cykuta

Szalej jadowity, cykuta (Cicuta virosa) to silnie trująca roślina wieloletnia z rodziny baldaszkowatych.

Występowanie i środowisko PL

U nas występuje na nizinach i w górach, zwykle w płytkich wodach stojących, na brzegach rzek, starorzeczy. Zasiedla także płytkie jeziora, torfowiska.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 150 cm.

Łodyga jest gruba, dęta, zwykle wzniesiona, rozgałęziona u góry.

Liście są dość duże, dolne długoogonkowe, 2-3 krotnie pierzaste, brzeg piłkowany lub ząbkowany, górne liście krótkoogonkowe.

Kwiaty są zebrane w baldachy o półkolistym pokroju, baldachy złożone są z 10-25 promieni z nagimi szypułkami. Kwiaty mają po 5 płatków, są białe i małe (1 mm). Kwiaty mają po 5 pręcików i jeden dwuszyjkowy słupek.

Owoc to rozłupnia.

Kłącze jest bulwiaste z charakterystycznymi przegrodami wewnątrz (komory powietrzne).

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

To roślina silnie trująca. Tradycja głosi, że cykutą został otruty Sokrates. Roślina ta występuje także w powieściach Agathy Christie.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Środowsko: wodne i bagniste.
Strefy mrozoodporności: 4+. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek ustepujący (traci stanowiska).
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=22, (44).
Status popularności rośliny: gatunek powszechnie znany, roślina bardzo popularna, znajduje się pośród 100 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
Jadalność: Gatunek trujący.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●					Kwitnie cykuta.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004