Szczeć sukiennicza

Szczeć sukiennicza, szczeć barwierska (Dipsacus sativus) to dwuletnia roślina zielna z rodziny szczeciowatych. Roślina dawniej uprawiana i dziczejąca w pobliżu zakładów sukienniczych.

Występowanie i środowisko PL

Szczeć sukiennicza wymaga gleb żyznych i dość wilgotnych, piaszczysto-gliniastych. To roślina światłolubna.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od lipca do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość do 200 cm.

Liście są wąskie, zaostrzone, o długości do 10 cm. Ulistnienie naprzeciwległe.

Kwiaty są zebrane w okazałe i kolczaste, owalne kwiatostany o długości do 8 cm. Płatki liczne, fioletowe.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna dwuletnia.
Stanowisko: nasłonecznione.
Użytek: rośliny ogrodowe.
Strefy mrozoodporności: 5-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Kategoria przybysza: efemerofit, roślina uprawiana.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=18.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●					Kwitnie szczeć sukiennicza.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004