Szczwół plamisty
© Juulijs – stock.adobe.com
Szczwół plamisty (Conium maculatum) to trująca roślina dwuletnia lub jednoroczna z rodziny baldaszkowatych, wydzielająca cuchnący, mysi zapach.
Występowanie i środowisko PL
W Polsce dość pospolita. To roślina obcego pochodzenia, znana już w Polsce od wielu wieków (archeofit). Porasta tereny ruderalne i przydroża. Preferuje podłoże piaszczysto-gliniaste.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od czerwca do początku września.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 50-250 cm.
Łodyga jest owoszczona, pusta wewnątrz, naga, pokryta czerwonymi plamami.
Liście są trójkątne w zarysie, 2-4-pierzaste, o długości nawet do 60 cm.
Kwiaty są zebrane w 5-20 promieniowe baldachy. Są obupłciowe lub poligamiczne, białe. Pręcików jest 5 i jeden słupek.
Owoc ma owalny kształt, długi na 3,5 mm.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Szczwół plamisty służył w czasach starożytnych jako trucizna do wykonywania wyroków sądowych. Prawdopodobnie Sokrates został otruty tą właśnie rośliną.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna, roślina zielna dwuletnia.
- Stanowisko: nasłonecznione.
- Środowsko: synantropijne.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit, terofit.
- Kategoria przybysza: archeofit.
- Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
- Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek ustepujący (traci stanowiska).
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=22.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
- Jadalność: Gatunek trujący.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ▸ | Kwitnie szczwół plamisty. |
Pokrewne gatunki roślin
- koper włoski, fenkuł włoski (Foeniculum vulgare)
- selery zwyczajne, seler (Apium graveolens)
- biedrzeniec anyż, anyż (Pimpinella anisum)
- wąkrotka azjatycka (Centella asiatica)
- szalej jadowity, cykuta (Cicuta virosa)
- dzięgiel litwor, arcydzięgiel (Angelica archangelica)
- mikołajek nadmorski (Eryngium maritimum)
- podagrycznik pospolity, śnitka (Aegopodium podagraria)
- barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium)
- kminek zwyczajny, karolek (Carum carvi)
- kolendra siewna (Coriandrum sativum)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
© medianauka.pl, 2018-09-20, GAT-5643
Data aktualizacji artykułu: 2024-10-10