Szydlica japońska
Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Szydlica japońska, kryptomeria japońska (Cryptomeria japonica) to roślina z rodziny cyprysowatych (lub jak podają wybrane źródła cypryśnikowatych), jedyny przedstawiciel rodzaju Cryptomeria. To zimozielone i bardzo duże drzewo o pokroju stożkowym.
Wybrane odmiany:
- 'Cristata' - odmiana o wąskim pokroju i grubych, taśmowych pędach.
- 'Globosa' - odmiana karłowa (1,5 m) o kulistym pokroju, zaprezentowana w naszej galerii.
- 'Monstrosa Nana' - odmiana zaprezentowana w naszej galerii.
Występowanie i środowisko PL - tylko ogrody
Szydlica japońska pochodzi z Japonii i Chin. Rośnie w górskich rejonach, spotkać je można także przy buddyjskich świątyniach. W Polsce gatunek spotykany rzadko w ogrodach. Jest mało odporny na mróz.
Tryb życia i zachowanie
Przyrost roczny to 30 cm.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 50 m, w Polsce zaledwie 19 m.
Kora jest czerwonobrązowa, łuszcząca się włókniście.
Igły są krótkie, szydlaste, szydlasto wygięte, zielononiebieskie, w zimie brunatniejące, ustawione spiralnie.
Szyszki są kuliste, o średnicy do 3 cm.
Rozmnażanie
To roślina jednopienna.
Ochrona i zagrożenia NT
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Drewno z tego drzewa jest cenne. Jest bezżywiczne, lekkie, odporne na gnicie.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: drzewo.
- Stanowisko: nasłonecznione.
- Użytek: rośliny ogrodowe.
- Strefy mrozoodporności: 7-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa w wybranych rejonach kraju.
- Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.
Pokrewne gatunki roślin
- cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana)
- jałowiec pospolity (Juniperus communis)
- żywotnik zachodni (Thuja occidentalis)
- cyprysik groszkowy (Chamaecyparis pisifera)
- jałowiec płożący (Juniperus horizontalis)
- cyprysik nutkajski (Chamaecyparis nootkaensis)
- jałowiec sabiński, sawina (Juniperus sabina)
- metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides )
- cypryśnik błotny (Taxodium distichum)
- mikrobiota syberyjska (Microbiota decussata)
- cyprysik japoński, cyprysik tępołuskowy, (Chamaecyparis obtusa)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Lucjan Kurowski – Drzewa i krzewy iglaste, ISBN 978-83-7763-284-0, Multico Oficyna Wydawnicza 2014
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
- Tony Russell, Catherine Cutler, Martin Walters – Drzewa świata. Ilustrowana encyklopedia , ISBN 97883242-0842-5, universitas 2004
- Owen Johnson, David More – Drzewa - Przewodnik Collinsa, ISBN 978-83-7073-643-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2014
© medianauka.pl, 2018-11-11, GAT-16031
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-01