Tamaryna czarnolica

Tamaryna czarnolica (Saguinus geoffroyi)

© CTAMAYO PHOTO – stock.adobe.com

Tamaryna czarnolica (Saguinus geoffroyi) to gatunek ssaka z rodziny pazurkowców. Wierzch brązowy, spód biały, na głowie biały, krótki czub. Część twarzowa ciemna, bardzo skąpo owłosiona. Ogon długi, ciemny i grubszy na końcu. Dawna nazwa tego gatunku to tamaryna Geoffroya.

Występowanie i środowisko

Ssak ten żyje w lasach od Panamy po Kolumbię.

Tryb życia i zachowanie

To ssak o dziennej aktywności. Tworzy grupy rodzinne.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 22-25 cm, ogona 36-38 cm, a ciężar ciała 300-600 g.

Pożywienie

Zjada owoce, jaja, drobne zwierzęta.

Rozmnażanie

Po ciąży trwającej 160-170 dni samica rodzi najczęściej 2 młode.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków


Ile śpią ssaki?
Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?
Najmniejszy ssak
Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?
Największy ssak
Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
  • Zbigniew Woliński, Janusz Towpik – Małpy i małpiatki – Atlas, ISBN 83-02-02980-J, WSiP 1990

© medianauka.pl, 2022-09-17, GAT-622150




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.