Tamaryndowiec indyjski, powidlnik indyjski

Tamaryndowiec indyjski, powidlnik indyjski (Tamarindus indica) to gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny bobowatych. Jadalny jest miąższ strąków, nasiona po uprażeniu oraz kwiaty i liście po ugotowaniu jako warzywo. W Azji sadzi się ten gatunek w parkach oraz jako drzewo alejowe.

Występowanie i środowisko

Gatunek ten pochodzi z Afryki, ale jest uprawiany w wielu innych tropikalnych rejonach świata.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 15-20 m.

Liście są złożone z lisków, parzystopierzaste, na noc składają się.

Kwiaty są różowo-żółte z czerwonymi żyłkami, zebrane w grona.

Owoce to nieregularne strąki o długości do 15-20 cm. Miąższ biały, brązowiejący z wiekiem, pachnący, o lekko kwaśnym smaku. W strąku do 12 nasion.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Zawartość cukrów w strąkach wynosi 20%, kwasów organicznych 10% i białka 4%.

Zawartość cukrów w nasionach wynosi 65%, tłuszczów 2% i białka 64%.

Drewno jest cenione w budownictwie.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: drzewo.
Stanowisko: nasłonecznione.
Użytek: rośliny uprawne, owoce, warzywa.
Strefy mrozoodporności: 11-12. Uprawa w Polsce na zewnątrz z pewnością się nie powiedzie.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.
Jadalność: Gatunek jadalny.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
Agnieszka Gawłowska – 500 owoców i warzyw, 978-83-7845-874-6, SBM 2015
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005