Tapir amerykański
Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Tapir anta, tapir amerykański (Tapirus terrestris) to najbardziej pospolity przedstawiciel rodziny tapirów. Ich ubarwienie jest jednolite - szarobrunatne. Samice są zwykle większe od samców. Przednie kończyny tapira mają 4 palce, tylne - trzy. Cechą charakterystyczną tapirów jest nos zrośnięty z górną wargą, tworząc ruchliwą, krótką trąbę, która ułatwia przyjmowanie pokarmu. Jego naturalnymi wrogami są jaguary, krokodyle, węże dusiciele.
Występowanie i środowisko
Ameryka Południowa. Nizinne lasy tropikalne.
Tryb życia i zachowanie
Aktywny o zmierzchu i nocą. Żyje samotnie. Łączy się w pary tylko w okresie godowym. Dzień spędza w gęstych zaroślach i unika otwartych przestrzeni. Lubi błotne kąpiele. Bardzo dobrze pływa i nurkuje. Wystraszony szuka schronienia w wodzie.
Pożywienie
Trawy, gałązki drzew, liście, owoce, rośliny wodne.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 385-412 dni, po której samica rodzi zwykle jedno młode o masie ciała od 4 do 7 kg. Po urodzeniu młode wstaje i może biegać. Młody tapir na całym ciele ma jasne paski wzdłuż ciała. Po 5 miesiącach ubarwienie staje się jednolite. Samica karmi młode przez 10 miesięcy. Młode osiągają dojrzałość płciową po 36 miesiącach życia.
Ochrona i zagrożenia VU
Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Tapirus t. aenigmaticus, Gray, 1872
- Tapirus t. colombianus, Hershkovitz, 1954
- Tapirus t. spegazzinii, Amhegino, 1916
- Tapirus t. terrestris - tapir amerykański, (Linnaeus, 1758)
Pokrewne gatunki ssaków
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Klaus Richarz – Zwierzęta w ogrodzie zoologicznym, ISBN 978-83-7175-788-4, Delta
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- Praca zbiorowa – Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
© medianauka.pl, 2012-12-24, GAT-191
Data aktualizacji artykułu: 2021-11-19