Traszka górska
© Uros – stock.adobe.com
Traszka górska (Triturus alpestris) to płaz ogoniasty z rodziny salamandrowatych niezwykle pięknie ubarwiony. Grzbiet jest czarny lub popielaty, strona brzuszna jest pomarańczowa. W szacie godowej samiec ma jasny grzebień z jednym rzędem czarnych plam, grzbiet jest pokryty niebieskimi plamami. Szata godowa jest bardzo kolorowa. Na ogonie często występują nieregularne, niebieskie plamy, po bokach ciała znajduje się niebieskawa smuga, nad nią rząd ciemnych plamek, które są obecne także na kończynach.
Głowa jest wyraźnie wyodrębniona od reszty ciała. Na głowie są obecne parotydy, ale słabo widoczne. Ma ogon spłaszczony bocznie. Samce mają fałd skórny, który biegnie wzdłuż tułowia i wokół ogona. U samicy fałd występuje jedynie wokół ogona. Poza okresem godowym fałd jest zredukowany. Oczy mają złocisty kolor, są dobrze wyodrębnione i dość duże.
Występowanie i środowisko PL
Europa. Rdzennie występują w Alpach, Sudetach i Karpatach. Występuje też w Polsce. Jest zwierzęciem typowo górskim. Górna granica występowania to 3000 m n.p.m. (w Polsce do 1400 m n.p.m. na Babiej Górze). Zdarzają się populacje, które żyją na nizinach. Zawsze obszar ich występowania znajduje się w pobliżu wody, najlepiej w takich zbiornikach, w których nie ma dużo ryb. Na lądzie preferuje tereny wilgotne. Oddala się od zbiornika wody na odległość nie większą niż 300-600 m.
Tryb życia i zachowanie
Traszka górska prowadzi lądowy tryb życia. Niektóre osobniki spędzają cały rok w wodzie. Jest aktywna w nocy. Za dnia można ją spotkać tylko podczas ulewnych deszczów. Zimuje na lądzie. Dobrze znosi niskie temperatury. Przestraszona traszka górska potrafi się nadąć i wypuścić powietrze, wydając przy tym głośny świst.
Pożywienie
W wodzie zjada larwy owadów, skorupiaki, jaja innych płazów. Na lądzie pożywienie stanowią ślimaki, pajęczaki, dżdżownice i owady. Larwy traszki górskiej zjadają plankton zwierzęcy.
Rozmnażanie
Pora godowa przypada w Polsce na maj-czerwiec. Gody mogą się odbywać już w temperaturze 7-10 °C. Samica składa jaja nawet w małych zbiornikach wody stojącej. Samce tokują. Zapłodnienie jaj jest wewnętrzne. Samica składa jaja i pojedynczo zawija je w liście roślin wodnych. Samica składa w ten sposób od 100 do 250 jaj w pakietach po kilka sztuk. Średnica jaja właściwego wynosi 1,2-1,3 mm, z otoczką 2,5-3 mm. Larwy wykluwają się po 8-20 dniach. Dojrzałość płciową traszki górskie wysoko w górach mogą osiągać dopiero po 10 latach.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Traszka górska w Polsce znajduje się pod całkowitą ochroną prawną.
Ciekawostki
Podgatunki:
T. a. alpestris
T. a. apuanus
T. a. cyreni
T. a. inexpectatus
T. a. lacusnigri
T. a. montenegrinus
T. a. piperianus
T. a. reiseri
T. a. serdarus
T. a. veluchiensis
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Ichthyosaura alpestris (Laurenti, 1768)
- Mesotriton alpestris (Laurenti, 1768)
- Triton alpestris Laurenti, 1768
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ▸ | ◂ | ● | ● | Traszka górska hibernuje. | ||||||
◂ | ● | Traszka górska odbywa gody. Zapłodnione samice składają jaja. | ||||||||||
◂ | ▸ | Kończy się okres rozwoju kijanek traszki górskiej. Następuje przeobrażenie i wyjście z wody. | ||||||||||
◂ | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ▸ | Trwa okres aktywności życiowej traszki górskiej |
Pokrewne gatunki płazów
- traszka zwyczajna (Triturus vulgaris)
- traszka grzebieniasta (Triturus cristatus)
- traszka karpacka (Triturus montandoni)
- traszka bladoskóra (Triturus carnifex)
- traszka czarnomorska (Triturus karelinii)
- traszka helwecka (Triturus helveticus)
- traszka marmurkowa (Triturus marmoratus)
- traszka naddunajska (Triturus dobrogicus)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Joanna Mazgajska – Płazy świata, ISBN 978-83-01-15846-0, PWN 2009
- D. Ballasina – Amphibians of Europe, ISBN 0-7153-8603-4, David&Charles Newton Abbot London 1984
- Włodzimierz Juszczyk – Mały słownik zoologiczny – Gady i Płazy, Wiedza Powszechna 1978
© medianauka.pl, 2013-04-02, GAT-405
Data aktualizacji artykułu: 2023-04-21