Trawianka

Trawianka (Perccottus glenii) to jedyny przedstawiciel rodziny Odontobutidae w Polsce. Ciało jest wydłużone, walcowate. Pokryte jest łuskami ktenoidalnymi poza grzbietem, gdzie łuska jest cykloidalna. Pysk bardzo szeroki, a żuchwa jest nieco dłuższa. Na grzbiecie znajdują się dwie płetwy grzbietowe, pierwsza z promieniami twardymi. Płetwy brzuszne są małe, dłuższe u samców. Ubarwienie zmienne, oliwkowozielone lub szarawe, brunatne. Występują ciemniejsze plamy na bokach. Przez płetwy przebiegają ciemne smugi. Podczas tarła ubarwienie staje się ciemnozielone i jest nakrapiane turkusowo. Samiec w tym okresie na głowie ma guz tłuszczowy.

Występowanie i środowisko PL

To ryba wschodnioazjatycka głownie z dorzecza Amuru. Jest szeroko rozprzestrzeniony w Azji. Trafiła do naszego kraju i występuje dość licznie w zlewisku Wisły. Zasiedla wody stojące i wolno płynące, zatoki, starorzecza.

Środowisko

ryba słodkowodna

Tryb życia i zachowanie

Trawianka żyje zwykle 4-6 lat, nie więcej niż 10 lat. To odporna ryba na warunki środowiskowe i zanieczyszczenie powietrza oraz brak tlenu.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 11-14 cm.

Pożywienie

Narybek zjada plankton, później larwy owadów, małe ślimaki, a także ryby, traszki, kijanki i raki. Przy braku innego pokarmu w zbiorniku trawianki zjadają się nawzajem.