Turzyca wiosenna

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Turzyca wiosenna (Carex caryophyllea Latourr.) to gatunek pospolitej u nas, wieloletniej rośliny zielnej, o pełzających rozłogach, zaliczanej do rodziny turzycowatych.

Występowanie i środowisko PL

Występuje w Europie poza Półwyspem Iberyjskim oraz w Azji aż po Syberię. W Polsce to pospolita turzyca. Rośnie na zboczach, suchych łąkach, stepach, murawach, a także w lasach. Nie ma dużych wymagań glebowych, jest odporna na suszę. Preferuje podłoże o odczynie zasadowym.

Kwitnie w okresie od marca do kwietnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 10-25 cm.

Łodyga jest wzniesiona, trójkanciasta.

Liście są zimozielone, o szerokości do 3 mm, odginające się na zewnątrz.

Kwiatostany są podzielone na kilka rozdzielnopłciowych kłosów. Kłos męski jest szczytowy, pojedynczy, 2-3 wałeczkowate kłosy żeńskie mają długość do 12 mm. Pęcherzyk zakończony jest dzióbkiem.

Owoc to orzeszek w kolorze ciemnobrązowym.

Rozmnażanie

To roślina wiatropylna.

Ochrona i zagrożenia

Nie wymaga ochrony.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
		●	●									Kwitnie turzyca wiosenna.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

półcień

Środowsko

leśne
łąkowe

Użytek

trawy