Turzyca wiosenna

Turzyca wiosenna (Carex caryophyllea)

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Podgląd
Zobacz dodatkowe zdjęcia (1).

Turzyca wiosenna (Carex caryophyllea Latourr.) to gatunek pospolitej u nas, wieloletniej rośliny zielnej, o pełzających rozłogach, zaliczanej do rodziny turzycowatych.

Występowanie i środowisko PL

Występuje w Europie poza Półwyspem Iberyjskim oraz w Azji aż po Syberię. W Polsce to pospolita turzyca. Rośnie na zboczach, suchych łąkach, stepach, murawach, a także w lasach. Nie ma dużych wymagań glebowych, jest odporna na suszę. Preferuje podłoże o odczynie zasadowym.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od marca do kwietnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 10-25 cm.

Łodyga jest wzniesiona, trójkanciasta.

Liście są zimozielone, o szerokości do 3 mm, odginające się na zewnątrz.

Kwiatostany są podzielone na kilka rozdzielnopłciowych kłosów. Kłos męski jest szczytowy, pojedynczy, 2-3 wałeczkowate kłosy żeńskie mają długość do 12 mm. Pęcherzyk zakończony jest dzióbkiem.

Owoc to orzeszek w kolorze ciemnobrązowym.

Rozmnażanie

To roślina wiatropylna.

Ochrona i zagrożenia

Nie wymaga ochrony.

Biologia i ekologia


Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

          Kwitnie turzyca wiosenna.

Pokrewne gatunki roślin




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
  • Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski – Rośliny Polskie, ISBN 83-01-0587-2, PWN 1986

© medianauka.pl, 2017-08-06, GAT-4477




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.