Wąkrota zwyczajna

Wąkrota zwyczajna (Hydrocotyle vulgaris) to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny baldaszkowatych.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na torfowiskach, w olszynach, nad wodami, na bagnach, przede wszystkim na zachodzie Polski. Rośnie w Europie i północnej części Afryki.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 20 cm.

Łodyga jest pełzająca, ma nawet 100-150 cm długości. W węzłach zakorzenia się. Z węzłów wyrastają liście od 1 do 3.

Liście są ogonkowe, o średnicy 1-4 cm, zaokrąglone, tarczowate, blaszka liściowa połączona z ogonkiem w środkowej części. Unerwienie promieniste.

Kwiaty siedzące, drobne, zielonobiałe, rzadko z różowym nalotem.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: ?.
Środowsko: wodne i bagniste.
Strefy mrozoodporności: 5+. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=96.
Status popularności rośliny: gatunek mało popularny w Polsce, mało osób interesuje się tym gatunkiem rośliny.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●					Kwitnie wąkrota zwyczajna.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011