Wąkrotka azjatycka
© areeya_ann – stock.adobe.com
Wąkrotka azjatycka (Centella asiatica) to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny baldaszkowatych, popularna roślina lecznicza, szczególnie w Azji. Inne nazwy tej rośliny to ziele tygrysa, tygrysi pazur, pępownica azjatycka. W uprawie to roślina jednoroczna.
Występowanie i środowisko
W naturze występuje w całej południowo-wschodniej Azji, w Indonezji oraz w Australii. Zasiedla lasy i łąki, tereny podmokłe.
Brak danych.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 2-15 cm.
Łodyga jest płożąca się.
Liście są nerkowate lub zaokrąglone, brzegiem karbowane, jadalne.
Kwiaty są drobne, czerwone lub białe.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Centella uniflora (Colenso) Nanf.
- Hydrocotyle asiatica L.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna, bylina.
- Stanowisko: półcień.
- Środowsko: leśne, łąkowe, wodne i bagniste.
- Użytek: zioła, roślina lecznicza.
Uprawa
| Czynności i właściwości | Opis |
|---|---|
| Właściwości gleby | Podłoże średnio żyzne, wilgotne. |
| Podlewanie | Zachować stałą wilgoć. |
| Stanowisko | Miejsce w półcieniu. |
Zbiory i zastosowanie w zielarstwie
| Zastosowanie | Opis |
|---|---|
| Zastosowanie ogólne | Roślina o leczniczych właściwościach. |
| Zastosowanie terapeutyczne |
|
| Sposób działania, właściwości lecznicze | Stosowanie tego zioła wzmacnia organizm psychicznie, chroni przed starzeniem. Ma działanie antynowotworowe, przeciwzapalne, obniża ciśnienie krwi, wzmacnia naczynia włosowate, pomaga leczyć choroby skóry i rany. |
| Przyjmowana postać |
|
| Surowiec | Ziele. |
Pokrewne gatunki roślin
- koper włoski, fenkuł włoski (Foeniculum vulgare)
- selery zwyczajne, seler (Apium graveolens)
- biedrzeniec anyż, anyż (Pimpinella anisum)
- mikołajek nadmorski (Eryngium maritimum)
- barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium)
- barszcz mantegazyjski, barszcz Mantegazziego (Heracleum mantegazzianum)
- koper ogrodowy (Anethum graveolens)
- mikołajek płaskolistny (Eryngium planum)
- pasternak zwyczajny (Pastinaca sativa)
- trybula leśna (Anthriscus sylvestris)
- marchew zwyczajna (Daucus carota)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych., ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
- Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015
© medianauka.pl, 2024-08-22, GAT-677127