Wiąz polny

Wiąz polny, wiąz pospolity (Ulmus minor) to drzewo lub krzew z rodziny wiązowatych. Tworzy z wiązem górskim naturalnego mieszańca - wiąz holenderski.

Wybrane odmiany sadzone w ogrodach:

'Argenteovariegata' - odmiana o liściach z białym upstrzeniem, osiągająca 15 m wysokości.
'Jacqueline Hillier' - odmiana karłowa, gęsta, o wysokości do 2-3 m, rozłożysta.
'Webbiana' - odmiana o liściach złożonych wzdłuż głównego nerwu.

Znana jest też naturalna odmiana Ulmus minor var. suberosa - odmiana korkowa.

Występowanie i środowisko PL

Wiąz polny zasiedla wilgotne lasy i zarośla w Europie, Azji Mniejszej i północnej części Afryki. W Polsce występuje na niżu i pogórzu. Preferuje półcień.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od marca do kwietnia. Drzewo jest podatne na zarażenie grzybami.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 35(40) m. Drzewo to żyje około 200 lat.

Kora jest szarobrązowa z bruzdami.

Liście są czasem asymetryczne, ogonkowe, ich długość wynosi od 6 do 10 cm, brzegiem piłkowane. Mają zmienny kształt, od eliptycznojajowatych. Niektóre nerwy boczne są rozgałęzione.

Kwiaty są małe, zebrane w pęczki, czerwonawe.

Owoc to skrzydlak o długości około 1,5 cm z orzeszkiem.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: drzewo, krzew.
Stanowisko: półcień.
Środowsko: leśne.
Użytek: rośliny ogrodowe.
Strefy mrozoodporności: 4-9. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: megafanerofit.
Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek ustepujący (traci stanowiska).
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=28.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
		●	●									Kwitnie wiąz polny.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Owen Johnson, David More – Drzewa - Przewodnik Collinsa, ISBN 978-83-7073-643-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2014
Bronisław Szmit, Bronisław Jan Szmit, Maciej Mynett – Drzewa i krzewy liściaste, ISBN 978-83-7073-724-5, Multico Oficyna Wydawnicza 2013
Anna i Łukasz Przybyłowiczowie – Ilustrowana Encyklopedia Roślin Polski, ISBN 978-83-7705-826-8, PWN
Leokadia Witkowska-Żuk – Rośliny leśne, ISBN 978-83-7073-359-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2013
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005