Wielkouch króliczy
© Ken – stock.adobe.com
Wielkouch króliczy (Macrotis lagotis) to jedyny żyjący przedstawiciel rodziny wielkouchowatych. Przypomina nieco królika z ostrym pyszczkiem. Ma długie, odstające uszy. Futro miękkie, szare.
Występowanie i środowisko
Ssak ten żyje w Australii na sawannie i stepach.
Tryb życia i zachowanie
Porusza się na czterech nogach albo skacze na dwóch. Kopie nory. To zwierzę o zmierzchowej i nocnej aktywności.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 20-55 cm, dodatkowo ogon mierzy sobie 12-28 cm, a ciężar ciała 500 g - 1500 g.
Pożywienie
Poluje na drobne bezkręgowce, w tym owady.
Rozmnażanie
Samica ma torbę, w której wychowuje młode. W miocie do 3 młodych.
Ochrona i zagrożenia VU
Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Perameles lagotis Reid, 1837
Pokrewne gatunki ssaków
Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Jiří Gaisler, Jan Zejda – Ssaki świata, ISBN 83-7079-773-3, MUZA SA 1995
© medianauka.pl, 2022-07-11, GAT-642313